مدیر کل ورزش و جوانان استان البرز که از نیروهای متخصص و بومی این استان بود و اتفاقا همراهی نزدیکی با دولت تدبیر و امید داشت، چند روز پس از انتشار انتقاد‌های وی از مدیران ارشد البرز در تابناک تغییر کرد.
به گزارش تابناک – البرز: امروز اعلام شد که در حکمی از سوی وزیر ورزش و جوانان امیر عفراتی به عنوان سرپرست اداره کل ورزش و جوانان استان البرز منصوب شد.
همچنین با حکم وزیر ورزش و جوانان گل‌محمدی مدیر کل ورزش و جوانان سابق استان البرز به عنوان مدیر کل ورزش و جوانان استان تهران منصوب شده است.
این تغییر و تحولات در مدیریت اداره کل ورزش و جوانان استان البرز تنها چند روز پس از آن انجام شد که رضا گل‌محمدی در گفت‌وگویی صریح با تابناک البرز، به صراحت گفته بود که مدیران ارشد این استان او را تنها گذاشته‌اند.
مطالب مهم مصاحبه گل‌محمدی با تابناک به این شرح است:
من اعتقاد دارم از ابتدا به البرز مانند یک استان مستقل نگاه نشد. ممکن است برخی بگویند که این اعتقاد بر اساس دیدگاه‌های سیاسی مطرح می‌شود، اما اینگونه نیست.
اطلاع دقیق و قطعی دارم زمانی که البرز تشکیل شد، استاندار وقت بودجه عمرانی شهر کرج که حدود 16 میلیارد تومان بود را پرداخت نکرد و این بودجه‌ای که حق کرج بود را به پروژه‌های عمرانی استان تهران تزریق کرد.
از سوی دیگر تمام مسؤولان استان و کارشناسان می‌گویند که از همان ابتدا ظرف بودجه استان البرز بسیار کوچک در نظر گرفته شد و به همان میزان بودجه ورزش این استان نیز اندک است.
همین بودجه اندک هم در سال 94 به طور کامل جذب نشد و تنها 21 درصد از بودجه مصوب ورزش و جوانان البرز تخصیص یافت و این یک فاجعه برای اعتبارات عمرانی ورزش است.
ما اعتقاد داریم که اگر ریالی بودجه به استان و شهر وارد می‌شود، باید ورزش و جوانان را هم در تقسیم این بودجه لحاظ کنند و نباید ما را در رتبه‌های سوم و چهارم و دهم قرار دهند.
من باید انتقاد کنم. نباید ورزش را جزو نیازهای درجه سوم ببیند. امروزه ورزش نیاز درجه یک جامعه است. ورزش دیگر تفریح نیست و یک نیاز جدی و ضروری است. شما اگر به ورزش کمک نکنید، باید زندان و بازداشتگاه و بیمارستان بسازید.
دولت و نظام برای یک عمل قلب 40 میلیون تومان هزینه می‌کند و این در حالی است که اگر چهار میلیون تومان صرف ورزش کنیم، این فرد دچار بیماری قلبی نمی‌شود.
حرف من این است که آقایان مسؤولان چرا بودجه ورزش را نمی‌دهید و بودجه‌ای که می‌شد صرف پیشگیری شود را برای درمان و غیره استفاده می‌کنید. اینها گلایه‌های من به عنوان فردی که سال‌ها است در حوزه ورزش خدمت می‌کنم به مسؤولان است و گلایه‌ها هم تنها از سر دلسوزی است.
من می‌گویم ای مسؤولان اگر شما ورزشگاه و سالن ورزشی درست نکنید، باید زندان و بازداشتگاه بسازید و نیروی انتظامی را بزرگ‌تر کنید و تازه زندان و بازداشتگاه هم چاره کار نیست.
انرژی جوان را که نمی‌شود سرکوب کرد. انرژی یک جوان اگر سرکوب شود یا تبدیل به سرخوردگی می‌شود که نتیجه‌اش اعتیاد است و یا تبدیل به سرکشی و بزه اجتماعی می‌شود.
ما معقتدیم که نه به لحاظ علمی و نه به لحاظ اجتماعی برخورد خوبی با ورزش نداریم و متاسفانه در کل کشور و به تبع آن در استان البرز دغدغه اصلی و اول مسؤولان ما ورزش نیست و تلاش می‌کنیم که این نگاه تغییر کند.
اگر ده سال دیگر هم هیچ تیمی برای انتقال به البرز درخواست ندهد، من حاضر نیستم تیمی به البرز بیاید که از ما بخواهد باج‌گیری کند.
متأسفانه مسؤولان البرز نگاه ویژه در این زمینه ندارند. شما به ملوان نگاه کنید که وقتی سقوط کرد، تمام مسئولان استان گیلان و شهرستان انزلی برای خرید امتیاز یک باشگاه بسیج شدند. آیا ما همین رویکرد را هم در میان مدیران البرزی می‌بینیم.
متأسفانه باید بگوییم که برخی از مدیران ما هیچ تعلق خاطری در این زمینه ندارند. ما در البرز به عدد انگشتان یک دست هم مسؤولی نداریم که خودش را در این زمینه‌ها مسؤول بداند.
حالا اجازه دهید من یک سؤالی بپرسم. ما و شهرداری‌های ما قوی‌تر و با امکانات‌تر هستند یا مثلا شهرداری زاهدان، یا شهرداری ارومیه، یا شهرداری کرمان؟ چرا باید تمام این شهرداری‌ها تیم‌ها و باشگاه‌های قوی داشته باشند و اما ما نداشته باشیم؟ چرا در یک شهر دویست هزار نفری می‌توان یک تیم در لیگ برتر داشت، اما در شهر دو میلیون نفری کرج نمی‌شود؟
حمایت کردن هم فقط عکس گرفتن نیست. ما نمی‌خواهیم مسؤولان فقط با اکسین عکس یادگاری بگیرند. باید حمایت عملی انجام شود. متاسفانه ما مسؤولانی که به استان البرز تعلق خاطر داشته باشند، کم داریم و برخی از این مدیران به البرز و کرج به عنوان پله ترقی نگاه می‌کنند.
باید جوانان ما و مردمی که می‌گویند چرا سایپا از البرز رفت به این موضوع آگاه شوند که اگر مدیریت ارشد استان البرز و همچنین مسؤولان کشوری از ما حمایت می‌کردند، سایپا نمی‌توانست از البرز خارج شود.
ولی ما تنها ماندیم و فدراسیون و بقیه دستگاه‌های تاثیرگذار هم مجاب نشدند، سایپا از البرز رفت. البته باز هم تاکید می‌کنم که ماندن سایپا در البرز با آن شرایط به سود ما نبود، اما اگر مسؤولان حمایت می‌کردند، می‌توانستیم با شرایطی که به سود استان البرز و جوانان این استان است، سایپا را در این استان حفظ کنیم، اما متاسفانه تنها ماندیم و حمایت نشدیم.
همچنین با حکم وزیر ورزش و جوانان گل‌محمدی مدیر کل ورزش و جوانان سابق استان البرز به عنوان مدیر کل ورزش و جوانان استان تهران منصوب شده است.
این تغییر و تحولات در مدیریت اداره کل ورزش و جوانان استان البرز تنها چند روز پس از آن انجام شد که رضا گل‌محمدی در گفت‌وگویی صریح با تابناک البرز، به صراحت گفته بود که مدیران ارشد این استان او را تنها گذاشته‌اند.
مطالب مهم مصاحبه گل‌محمدی با تابناک به این شرح است:
من اعتقاد دارم از ابتدا به البرز مانند یک استان مستقل نگاه نشد. ممکن است برخی بگویند که این اعتقاد بر اساس دیدگاه‌های سیاسی مطرح می‌شود، اما اینگونه نیست.
اطلاع دقیق و قطعی دارم زمانی که البرز تشکیل شد، استاندار وقت بودجه عمرانی شهر کرج که حدود 16 میلیارد تومان بود را پرداخت نکرد و این بودجه‌ای که حق کرج بود را به پروژه‌های عمرانی استان تهران تزریق کرد.
از سوی دیگر تمام مسؤولان استان و کارشناسان می‌گویند که از همان ابتدا ظرف بودجه استان البرز بسیار کوچک در نظر گرفته شد و به همان میزان بودجه ورزش این استان نیز اندک است.
همین بودجه اندک هم در سال 94 به طور کامل جذب نشد و تنها 21 درصد از بودجه مصوب ورزش و جوانان البرز تخصیص یافت و این یک فاجعه برای اعتبارات عمرانی ورزش است.
ما اعتقاد داریم که اگر ریالی بودجه به استان و شهر وارد می‌شود، باید ورزش و جوانان را هم در تقسیم این بودجه لحاظ کنند و نباید ما را در رتبه‌های سوم و چهارم و دهم قرار دهند.
من باید انتقاد کنم. نباید ورزش را جزو نیازهای درجه سوم ببیند. امروزه ورزش نیاز درجه یک جامعه است. ورزش دیگر تفریح نیست و یک نیاز جدی و ضروری است. شما اگر به ورزش کمک نکنید، باید زندان و بازداشتگاه و بیمارستان بسازید.
دولت و نظام برای یک عمل قلب 40 میلیون تومان هزینه می‌کند و این در حالی است که اگر چهار میلیون تومان صرف ورزش کنیم، این فرد دچار بیماری قلبی نمی‌شود.
حرف من این است که آقایان مسؤولان چرا بودجه ورزش را نمی‌دهید و بودجه‌ای که می‌شد صرف پیشگیری شود را برای درمان و غیره استفاده می‌کنید. اینها گلایه‌های من به عنوان فردی که سال‌ها است در حوزه ورزش خدمت می‌کنم به مسؤولان است و گلایه‌ها هم تنها از سر دلسوزی است.
من می‌گویم ای مسؤولان اگر شما ورزشگاه و سالن ورزشی درست نکنید، باید زندان و بازداشتگاه بسازید و نیروی انتظامی را بزرگ‌تر کنید و تازه زندان و بازداشتگاه هم چاره کار نیست.
انرژی جوان را که نمی‌شود سرکوب کرد. انرژی یک جوان اگر سرکوب شود یا تبدیل به سرخوردگی می‌شود که نتیجه‌اش اعتیاد است و یا تبدیل به سرکشی و بزه اجتماعی می‌شود.
ما معقتدیم که نه به لحاظ علمی و نه به لحاظ اجتماعی برخورد خوبی با ورزش نداریم و متاسفانه در کل کشور و به تبع آن در استان البرز دغدغه اصلی و اول مسؤولان ما ورزش نیست و تلاش می‌کنیم که این نگاه تغییر کند.
اگر ده سال دیگر هم هیچ تیمی برای انتقال به البرز درخواست ندهد، من حاضر نیستم تیمی به البرز بیاید که از ما بخواهد باج‌گیری کند.
متأسفانه مسؤولان البرز نگاه ویژه در این زمینه ندارند. شما به ملوان نگاه کنید که وقتی سقوط کرد، تمام مسئولان استان گیلان و شهرستان انزلی برای خرید امتیاز یک باشگاه بسیج شدند. آیا ما همین رویکرد را هم در میان مدیران البرزی می‌بینیم.
متأسفانه باید بگوییم که برخی از مدیران ما هیچ تعلق خاطری در این زمینه ندارند. ما در البرز به عدد انگشتان یک دست هم مسؤولی نداریم که خودش را در این زمینه‌ها مسؤول بداند.
حالا اجازه دهید من یک سؤالی بپرسم. ما و شهرداری‌های ما قوی‌تر و با امکانات‌تر هستند یا مثلا شهرداری زاهدان، یا شهرداری ارومیه، یا شهرداری کرمان؟ چرا باید تمام این شهرداری‌ها تیم‌ها و باشگاه‌های قوی داشته باشند و اما ما نداشته باشیم؟ چرا در یک شهر دویست هزار نفری می‌توان یک تیم در لیگ برتر داشت، اما در شهر دو میلیون نفری کرج نمی‌شود؟
حمایت کردن هم فقط عکس گرفتن نیست. ما نمی‌خواهیم مسؤولان فقط با اکسین عکس یادگاری بگیرند. باید حمایت عملی انجام شود. متاسفانه ما مسؤولانی که به استان البرز تعلق خاطر داشته باشند، کم داریم و برخی از این مدیران به البرز و کرج به عنوان پله ترقی نگاه می‌کنند.
باید جوانان ما و مردمی که می‌گویند چرا سایپا از البرز رفت به این موضوع آگاه شوند که اگر مدیریت ارشد استان البرز و همچنین مسؤولان کشوری از ما حمایت می‌کردند، سایپا نمی‌توانست از البرز خارج شود.
ولی ما تنها ماندیم و فدراسیون و بقیه دستگاه‌های تاثیرگذار هم مجاب نشدند، سایپا از البرز رفت. البته باز هم تاکید می‌کنم که ماندن سایپا در البرز با آن شرایط به سود ما نبود، اما اگر مسؤولان حمایت می‌کردند، می‌توانستیم با شرایطی که به سود استان البرز و جوانان این استان است، سایپا را در این استان حفظ کنیم، اما متاسفانه تنها ماندیم و حمایت نشدیم.
