در برخی نوشته ها، نژاد آریایی را اقوامی می دانستند که از مناطق سیبری در شمال روسیه به داخل فلات ایران مهاجرت کرده اند؛ اما این مطلب یک اشتباه فاحش تاریخی است که اگر نگوییم به عمد، اما بر اساس یک تفکر قالبی غلط بوجود آمده است.
انسانها از آخرین عصر یخبندان که 20 هزار سال پیش به پایان رسید، جان سالم به در بردند و بعد از آن، به نقاط مختلف کوچیدند. از لحاظ آب و هوایی و جغرافیایی، انسانها در خشکی هایی که به خط استوا نزدیکتر بوده، می توانستند زندگی کنند و زنده بمانند. 20 هزار سال پیش، بیشترین قسمتهای شمال و مرکز ایران، دریا بوده است. اطلاعات بیشتر در مورد دریای مرکزی ایران را اینجا بخوانید.
به همین دلیل تمدنهای بسیار قدیمی، بیشتر در قسمتهای جنوبی فلات ایران می توانستند شکل بگیرند. مصداق بارز آن، نشانه های تمدنهای قدیمی در شهر سوخته در کرمان و چغازنبیل و شوش می باشد. از آنجاییکه به لحاظ آب و هوایی و جغرافیایی، سرزمینهای مرکز و جنوب فلات ایران، از پوششهای گیاهی انبوهی برخوردار بوده است، این سرزمینها می توانسته اند جایگاه مناسبی برای ادامه حیات و زندگی انسانها بوده باشند.
همانطور که در شاهنامه فردوسی از سیستان، بعنوان بیشه شیران یاد شده است.(بیشه = جنگل انبوه) در همان دوران تاریخی، قسمتهای شمالی و مرکزی قاره اروپا از لحاظ آب و هوایی و جغرافیایی، مساعد زندگی انسانها و خلق تمدن های انسانی نبوده است. مصداق بارز آن کشور فرانسه می باشد که سرزمینی باتلاقی بوده و به آن سرزمین گل ها گفته میشده است.
نتیجه اینکه، فلات ایران بخصوص قسمتهای مرکز و جنوبی آن، خود، مهد ایجاد فرهنگ و تمدن انسانی بوده است و اقوام ساکن در ایران(با نام اقوام آریایی) ظاهرا از اولین اقوام انسانی متمدن در جهان بوده اند.
کمتر کسی است که در مورد نژاد آریایی تحقیق کرده باشد، اما محققی ارزشمند بنام دکتر مازیار اشرفیان، ثابت کرده است که آریاییان نه تنها از جای نامعلومی وارد ایران نشده اند، بلکه اقوام آریایی از ساکنان بیش از ۷۰۰۰ ساله سرزمین ایران هستند که در فلات ایران ظهور و بروز یافته و اگر مهاجرتی صورت گرفته باشد که حتما گرفته است، از فلات ایران به سایر نقاط اروپا بوده است و این، گروهی از کشاورزان ایرانی بودند که به هند و اروپا کوچیدند. علاوه بر تحقیقات ارزشمند دکتر اشرفیان، پژوهش های دیگری نیز توسط پژوهشگران خارجی بر روی ایرانیان انجام شده است.
تصویر زیر، مارکر های ژنتیکی پدری ایرانیان را نشان می دهد که توضیح هریک از این مارکرها یا شناسه های ژنتیکی یا هاپلوگروپ ها، میزان آریایی بودن ایرانیان امروز که در شهرهای مختلف زندگی می کنند را نشان میدهد.
نژاد شناسی را با نژاد پرستی اشتباه نگیریم
نقشه فراوانی هاپلوگروپ ها
۱ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ مشکی B - M۱۵۰
در این نقشه این شناسه با رنگ مشکی نشان داده شده است. زیر شاخه ای از مارکر B می باشد. این هاپلو گروپ یک شناسه مختص سیاه پوستان برخی از کشور های افریقایی است. اما سوال اینجاست که آنها در ایران چه میکنند؟!
با رجوع به صفحه ایرانیان آفریقایی تبار به پاسخ این سوال پی می بریم. در متون فارسی دوره اسلامی مانند قابوس‌نامه از بندگان حبشی سخن به میان آمده که در بازارهای ایران فروخته می‌شدند. شمار زیادی از این مردم بازماندگان بردگانی هستند که توسط تاجران برده دار به خلیج فارس آورده می‌شدند.
همچنین در دوره‌های بعدی، پرتغالی‌ها در سواحل ایران دست به تجارت برده می‌زدند. این سیاهپوستان عمدتاً بانتو زبان و متعلق به شرق آفریقا و از کشورهای تانزانیا به ویژه زنگبار، مالاوی و موزامبیک بوده‌اند.
امروزه بازماندگان این آفریقایی‌ها در ایران بویژه در استانهای هرمزگان و جزایر ایرانی خلیج فارس، استان بوشهر، خوزستان، سیستان و بلوچستان، کرمان و تا میزان اندکی در استان فارس به سر می‌برند. زبان ایشان در گذشته متعلق به خانواده زبانی بانتو بوده اما امروزه زبان‌های بومی ایران را پذیرفته‌اند.
شماری از ایشان فارسی زبان هستند و گروهی دیگر نیز به زبان عربی تکلم میکنند. همچنین میان بلوچ‌های ایران نیز اقوام و خاندان‌های سیاهپوست وجود دارد. در استان فارس به ویژه حوالی فسا و داراب، آفریقایی تباران به نام کولوها شناخته میشوند. این سیاهان دارای پوست سیاه تا سبزه روشن هستند و نباید با پارس های سبزه جنوب ایران اشتباه گرفته شوند.
شناسه مشکی
۲ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ صورتی یا بنفش کم رنگ C - M۲۱۶
این مارکر از زیر شاخه های مارکر C میباشد که در نقشه با رنگ صورتی یا بنفش کم رنگ نشان داده شده است(دقت شود که با رنگ بنفش پر رنگ اشتباه نشود) این هاپلوگروپ یکی از شاخصه های ژنتیکی مخصوص ترکان و برخی از زرد پوستان است که نشانه مهاجرت ترکان به ایران است. اما کم بودن آمار این هاپلوگروپ، نشانه تاثیر کم نژاد ترک، بر مردم اذربایجان است. افراد دارای این مارکر باید همانند زرد پوستان دارای گونه های برچسته و چشمان بادامی باشند. در تصویر زیر یک دورگه آریایی ترک نشان داده شده است.
۳ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ زرد خالص E - M۱۲۳
این هاپلوگروپ در نقشه با رنگ زرد خالص نشان داده شده است. این شناسه ژنتیکی، مشترک بین تمام سفید پوستان اعم از آریاییان و سامیان و سفید های اروپاییست. در نقشه گسترده زیر، این مارکر در جهان مشخص شده است.
۴- هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ زرد با نوارهای سیاه E - M۲
این هاپلوگروپ که در نقشه با رنگ زرد با نوارهای سیاه نشان داده شده است.
۵ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ زرد و طوسی E - M۷۸
این شناسه که در نقشه با رنگ زرد و توسی به صورت شطرنجی نشان داده شده است، در بین سفید پوستان اروپایی بخصوص مردم جنوب پرتغال و اسپانیا وجود دارد. بیشترین امار این هاپلوگروپ در بین مردم استان های مرکزی ایران نظیر سمنان و تهران دیده شده است. هر سه مارکر زیر مجموعه ماکر اصلی E هستند و دارندگان این مارکر در ایران، اگر ویژگی های ظاهری آریایی را دارا باشند بدون شک آریایی تبارند که باتوجه به فراوانی این مارکر در بین کردها و ویژگی هایی آریایی انها، میتوان آریایی بودن دارندگان این مارکر را تایید کرد.
۶ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ نارنجی G - M۲۰۱
این هاپلوگروپ که زیر مجموعه مارکر G میباشد در این نقشه با رنگ نارنجی نشان داده شده است. یک شناسه کاملا آریاییست که در بین مردم ایران و سفید پوستان اروپایی مشترک است. در تصویر زیر فراوانی این مارکر در فلات ایران بین ۱۰ تا ۲۵ درصد است که به طور میانگین میتوان ۱۷ درصد برای ساکنان فلات ایران در نطر گرفت.
مارکر G در نقشه بالا، بیشترین فراوانی را منطقه گرجستان به خود اختصاص داده است.
باتوجه به فراوانی این مارکر در کشور گرجستان کنونی، میتوان چهره دارندگان این مارکر را تشخیص داد. تصویر زیر عکسی از مردم گرجستان امروزی را نشان میدهد. دارندگان این مارکر باید چشمها و موهای خرمایی روشن داشته باشند و از نظر فرم ظاهری، ته چهره آنها به مردم اروپای شرقی شباهت دارد.
[
مردم گرجستان امروزی
۷ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ توسی H - M۶۹
این هاپلوگروپ که در این نقشه با رنگ توسی نشان داده شده است یک شناسه مختص دراویدیان است که در هند و سریلانکا و پاکستان بیشترین آمار این هاپلوگروپ دیده میشود. اما در ایران تنها در استان سیستان و بلوچستان به صورت فراوان دیده میشوند.
[
۸ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ قرمز و سیاه راه راه J۲ - M۱۲ و قرمز و سفید راه راه J۲ - M۴۱۰
این دو هاپلوگروپ که در این نقشه به ترتیب با رنگ قرمز و سیاه راه راه و قرمز و سفید راه راه نشان داده شده است؛ دو شناسه ژنتیکی آریایی می باشد که بیشترین آمار این شناسه مربوط به قوم پارس است. صاحبین این مارکر معمولا سبزه و جذاب و خونگرم هستند و از نظر ظاهری دارای بینی های نوک عقابی و ابروهای کمانی می باشند.
شناسه قرمز و سیاه و قرمز و سفید راه راه
۹ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ قرمز و سیاه شطرنجی J۱ - M۲۶۷
این هاپلوگروپ با دو رنگ قرمز و سیاه به صورت شطرنجی نشان داده شده است. این یک هاپلوگروپ میان دو رود(بین النهرین) است و در بین مردم آذربایجان غربی زیاد دیده شده است. این یک هاپلوگروپ مختص به نژاد سامی نیست اما چون زیر شاخه مارکر J۱ میباشد احتمال میرود صاحبین این مارکر مهاجرین سامی باشند.
۱۰ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ قرمز و سفید شطرنجی J۱ - PAGEO۸
این هاپلوگروپ در نقشه با رنگ سفید و قرمز به صورت شطرنجی نشان داده شده است که مخصوص سامی نژادان است. فراوانی این شناسه در جنوب عراق حاکی از کوچ دسته های بزرگ اعراب پس از فتح ایران و ساکن شدن در این منطقه است.
بیشترین آمار این هاپلوگروپ مربوط به عرب های خوزستان است که بالای ۳۰ درصد کل آمار را نشان میدهد. پس از استان خوزستان، استان فارس با ۱۰ درصد، استان اصفهان با ۵ درصد در رتبه های بعدی قرار دارند. درصد این هاپلوگروپ در بقیه استانها کمتر از ۵ درصد است.
شناسه شماره ۹ و ۱۰
۱۱ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ آبی فیروزه ای L - M۶۱
این شناسه که در این نقشه با رنگ آبی فیروزه ای نشان داده شده است یک شناسه متعلق به سیاهپوستان و اعراب و دراویدیان است. این هاپلوگروپ در نواحی جنوبی ایران نظیر بلوچستان و هرمزگان و قشم دیده میشود. به احتمال زیاد وجود این هاپلوگروپ در ایران به خاطر حضور دراویدیان در ایران و یا کوچ قوم دورگه ایرانی دراویدی بلوچ به سایر نقاط ایران است.
شناسه شماره ۱۱
۱۲ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ آبی Q - M۲۴۲
این شناسه ژنتیکی که در نقشه با رنگ آبی نشان داده شده است همانند مارکر J۱ نشانه حضور بیگانگان است و J۱ - M۲۶۷ بین این مارکر کوچندگان ترک نژاد میباشند.
طبق نقشه بالا کاملا طبیعیست که بیشترین آمار، متعلق به شهرهای ترکمن نشین استان گلستان و خراسان و اصفهان است. جالب است که در آذربایجان این آمار خیلی کمتر از استانهای دیگر است.
شناسه شماره ۱۲
۱۳ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ بنفش، سبز کم رنگ و سبز پررنگ R۱ - M۱۹۸ و R۱ - M۲۶۹ و R۲ - M۱۲۴
این سه هاپلوگروپ که در نقشه بالا به رنگ بنفش، سبز کم رنگ و سبز پررنگ نشان داده شده است، بدون شک متعلق به نژاد آریاییست. صاحبین این هاپلوگروپ ها در سراسر هند تا اروپا بین آریایی ها و سفید پوستان اروپایی پراکنده اند. صاحبین این مارکر داری موهای خرمایی تا طلایی و چشمان خرمایی تا طلایی، پوست سفید و بینی های بدون غوز میباشند.
۱۴ - هاپلو گروپ یا شناسه ژنتیکی به رنگ زرشکی T - M۷۰
این هاپلوگروپ به رنگ زرشکی متعلق به اعراب شمال شرقی آفریقا(حامیان) یعنی کشورهایی چون مصر و اتیوپی است. بیشترین آمار این شناسه در ایران، متعلق به آذربایجان است که حاکی از کوچ گسترده اعراب به این سرزمین می باشد. صاحبین این مارکر با چهرهای خاص و با پوست های تیره و نوع لب کلفت مشخص هستند.
نکته جالب این نقشه این است که درصد کم نژاد ترک در استان هایی چون آذربایجان غربی و شرقی، نشانه عدم حضور گسترده ترکان در این استانهاست. اما هاپلوگروپ T در این استانها نشانه کوچ دسته های بزرگی از اعراب به این نواحیست. با بررسی این هاپلوگروپ متوجه میشویم که علت سیاهی پوست برخی از مردم آذربایجان که شباهت زیادی به اعراب دارند چه بوده است.
نتیجه بررسی ژنتیکی مردم کنونی ایران حاکی از آریایی نژاد بودن 85 درصد مردم ایران است؛ که حداقل 7000 سال با شاخصه های ژنتیکی خاص خود در این سرزمین مقدس ساکنند و از همین سرزمین به سایر نقاط هندوستان و اروپا کوچیدند.
عکس هارو برداشتید که ! 
