به گزارش تابناک مرکزی به نقل از نسل فردا؛ پس از شکل گیری انقلاب اسلامی ایران انتخابات مختلف به عنوان نماد مردم سالاری دینی و در تقابل با دموکراسی غربی شکل واقعی و تاثیر گذاری به حضور مردم در سرنوشت کشور بخشید به نحوی که مقام معظم رهبری در بیاناتشان در سال ۸۲ فرمودند:
"امروز
در کشور ما مسئولانِ سطوح مختلف به‌وسیله‌ی مردم انتخاب شده‌اند؛ یا مستقیم یا غیرمستقیم.
مسئول انتصابی، مسئولیت موروثی، مسئولیت به خاطر پول و چیزهای مادی و دنیوی، در نظام
جمهوری اسلامی نداریم. انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات مجلس شورای اسلامی، انتخابات
خبرگان تعیین رهبری، و انتخابات شورای شهر جزو افتخارات ملت ایران، جزو افتخارات اسلام،
و جزو افتخارات شخص امام است. قانون اساسی ما با تعیین موارد این انتخابهای حساس و
سرنوشت‌سازِ مقطعی توانسته است در دنیای اسلام، ذهن‌ها و فکرهای مؤمن و روشن و تحول‌خواه
را به خود جذب کند.
مبنای
مردم‌سالاری دینی با مبنای دمکراسی غربی متفاوت است. مردم‌سالاری دینی - که مبنای انتخابات
ماست و برخاسته‌ی از حق و تکلیف الهىِ انسان است - صرفاً یک قرارداد نیست. همه‌ی انسان‌ها
حق انتخاب و حق تعیین سرنوشت دارند؛ این است که انتخابات را در کشور و نظام جمهوری
اسلامی معنا می کند. این، بسیار پیشرفته‌تر و معنادارتر و ریشه‌دارتر از چیزی است که
امروز در لیبرال دمکراسی غربی وجود دارد؛ این از افتخارات ماست؛ این را باید حفظ کرد»
شاید
بتوان انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا را کوچکترین واحد انتخاباتی در میان سایر
انتخابهای مردمی به حساب آورد این در حالیست که بسیاری از صاحب نظران اهمیت آن را حتی
از انتخابات مجلس و ریاست جمهوری نیز مهم تر می دانند.
در
این میان استان مرکزی و شهر اراک به عنوان یکی از قطب های صنعتی کشور شاهد حضور گسترده
کاندیداها بوده به نحوی که در میان ۱۰
استان اول به لحاظ تعداد کاندیداها قرار گرفته است که این تعداد
بالا نشان دهنده اعتماد و اعتقاد مردم به سیستم انتخاباتی و اثر گذار بودن آن است و
جای خوشحالی و امیدواری دارد.
پس
از نگاه اجمالی به برخی از این افراد، به اسامی تعداد معدودی بر می خوریم که نه تنها
سابقه مثبتی در کارنامه خود ندارند بلکه عقبه فکری و عملکردی آنها نشان از عُلقه های
ضدمردمی و ضد اسلامی دارد.
آنچه
در این میان به چشم می خورد حضور پسمانده های احزاب ضد مردمی و ضد اسلامی چون مشارکت
و مجاهدین و نیز برخی مسئولین، در حوزه سازماندهی افراد منتسب به خود می باشد.
حضور
معنا دار باند رسانه ای خاص که در جریان فتنه ۸۸ به مثابه
قداره بندها و اوباش قبل انقلابی هنوز هم شاهد برخی بد مستی های آنان در رسانه هایشان
می باشیم نظرمان را جلب کرد.
یکی
از این قداره بندهای رسانه ای_اقتصادی در حالی
نوید آینده ای روشن با مدیریت جناح سیاسی خود را می دهد که ظاهراً فراموش کرده اند
که مردم اراک ثمره ریاست این جریان منفعت طلب را بارها در قائله های مختلف اراک دیده
اند.
کسانی
که روزی به اسم توسعه سیاسی و بهبود وضعیت معیشت مردم رای آوردند لکن انتهای کار آنها
راه انداختن کارناوال رقص و آواز و دعوت از عناصر معاند نظام شد.
به
نظر می رسد که مردم اراک نیازی به اعتماد کردن به این طیف سیاسی ندارند چرا که سابقه
و تجربه قریب ۴ سال
مدیریت آنها پیش چشم مردم است. مردم در انتخابات شوراها به هیچ طیف سیاسی چه چپ چه
راست و چه افراد مختلف الجهت(منفعت طلب) نیازی ندارند امروز تخصص و تعهدی که برای انتخابات
شوراها نیاز است در بسیاری از افراد دارای سابقه سیاسی موجود نمی باشد.
این
روزها مردم از خود می پرسند چرا احساس تکلیف دانِ برخی سیاسیون شهرشان در حال انفجار
است مگر در شورای شهر قرار است چه اتفاقی بیافتد که همه اینقدر برای رسیدن به صندلی
های آن دست و پا می شکنند. مگر آن روزنامه نگاری(با ادای احترام به همه روزنامه نگاران
و رسانه ای های متعهد و مدیر که برخی از آن ها در انتخابات شوراها نیز کاندیدا شده
اند) که تنها رزومه اش فحش دادن های مودبانه و ادبی به حزب رقیب و حمایت از سران فتنه
و شمشیر زدن در کنار برادران فکری خود(منافقین و ریگی و بهائی ها) بوده چه آورده ای
می تواند برای شورا و مردم داشته باشد و یا شخصی که افتخار خود را در طعن و بی ادبی
های در لفافه خود به نظام و رهبری می داند چه هنری در خود دیده که برای شوراها ثبت
نام کرده است.
اگر
بخواهیم بدبینانه نگاه کنیم ظاهراً بوی گوشت به مشام برخی سیاسیون وابسته به جریان
زَر و زور و تزویر خورده است و شوراها را مقدمه ای برای اجرای برنامه های بعدی خود
می دانند.(در این مورد در آینده بیشتر خواهیم نوشت)
در
این میان نگاه به شاخص های مطرح شده توسط امام جامعه همچون چراغی روشن راه را از بیراهه
نمایان ساخته و جلوی ورود نا اهلان را به جایگاه های خدمت می بندد.
«مهمترین
توصیه‌ی اینجانب اولاً مربوط به سیاست‌ها و برنامه‌های کاری شما و سپس درباره‌ی گزینش
مدیریت شهر و روستا است. تسهیل زندگی مردم در کارهایی که به شهرداریها مربوط است، برطرف
کردن معضلات شهر و روستا، سالم‌سازی محیط زیست، حفظ اصالت اسلامی و ملی در ساخت و سازها،
استقرار بخشیدن به جو اسلامی و فرهنگیِ سالم، پرداختن به نیازهای فوری‌تر در عین اهتمام
به کارهای زیربنایی، اولویت دادن به مناطق مستضعف‌نشین، تأثیرناپذیری از نفوذ ثروتمندان
و جاذبه‌ی ثروت، رعایت دقیق قوانین و عدم تخطی از آن با حیله‌های شبه قانونی، رعایت
ویژه‌ی محرومان، آلوده نشدن به اسراف و هدر ندادن بیت‌المال با تجملات زائد و سفرها
و مراسم غیرلازم، و در یک کلمه رعایت تقوا و تدبیر و پشتکار، و بهره‌گیری از دانش و
تجربه، مواد عمده‌ی توصیه‌ی نخست اینجانب است»
پیام
مقام معظم رهبری به نشست منتخبان دومین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا - اردیبهشت
۸۲
انتهای
پیام/