یکی از مهمترین نهادهای مدنی کشور که کمتر از دودهه از عمر آن می گذرد ،شوراهای اسلامی شهر وروستا هستند . این نهاد تصمیم گیری در حال حاضر بعنوان نماد مردمسالاری دینی و مهمترین ابزار مشارکت مردم در مدیریت کشوربه حساب می آید.
به گزارش تابناک ایلام ،اهمیت موضوع شوراهای اسلامی شهر وروستا در راستای مشارکت مردم در مدیریت وعمران شهر ،به اندازه ای مهم است که فصل هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی (اصل 100تا 106) به این موضوع مهم اختصاص یافته است .
با احیاء دوباره این اصول مهم قانون اساسی در دولت اصلاحات ،کمتر کسی فکر می کرد که یک روزی فرا برسد واین نهاد مدنی و اثر گذار در آینده شهرها و تامین حقوق شهروندی به جای اینکه در مسیر توسعه وعمران شهرها قرار بگیرد به ابزاری برای قدرت طلبی ،شهرطلبی و اندوختن ثروت مبدل شود.
هفته گذشته انتخابات پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر وروستا در سطح کشور وبه تبع آن استان ایلام به پایان رسید وتا کمتر از سه ماه دیگر ،فعالیت رسمی این شورا از سر گرفته خواهد شد.اما حاشیه های بوجود آمده در ایام تبلیغات وحین برگزاری انتخابات ،پرده از برخی ابهامات واهداف واقعی برای رسیدن به کرسی این پارلمان بزرگ محلی افکنده است که اهتمام به آن ضروری به نظر می رسد.
با مروری بربرنامه های تبلیغاتی اکثرقریب به اتفاق کاندیداهای این دوره ،به ندرت مشاهده می شود که احدی از این کاندیداها ،هدفی جز توسعه ومدیریت شهر و احقاق حقوق شهروندان را در برنامه های خود گنجانده باشد .بسیاری از انان با آب وتاب از حقوق شهروندی وساختن شهر وعمران وآبادانی صحبت می کرد و به هدفی بجز رفاه شهروندان نمی اندیشیدند.
اما نتیجه بررسی کارنامه اقتصادی وکاری اعضای شوراهای ادوار گذشته وتطبیق آن با اقدامات تبلیغاتی وبرنامه های کاری این عزیزان ومهمتراز همه تلاشها وهزینه های هنگفت تبلیغاتی صورت گرفته برای دستیابی به کرسی شورا ،بر تمامی برنامه های کاری ورفاهی آنان خط بطلان می کشد.
شما تصور کنید تمام حقوق ومزایای قانونی یک عضو شورای شهر ،در یک دوره چهارساله با حداکثر مبلغ تعیین شده ،از 200میلیون تومان فراتر نمی رود ،در این صورت ،وقتی یک کاندیدای شورای شهر در طول مدت تبلیغات حتی بیش از این ملبغ را هزینه نموده واز طرفی در حین انتخابات،در اقدامی کثیف ، صدهها میلیون تومان را صرف خرید آرا می کند ،این موضوع چه سودی می تواند برای او درپی داشته باشد؟ آیا اینجا هم خدمت به شهروندان وتامین رفاه وحقوق شهروندی محلی از اعراب می تواند داشته باشد؟آیا نمی توان عضویت در شورا را نوعی معامله و ورود بر مبنای سود وزیان تصور کرد؟
این شورای شهر واقعا چه می کند ؟! که کاندیدا ها برای رسیدن به آن هزینه میلیاردی می کنند وناکامهای آن بر طبل تخلف وتقلب می کوبند وحتی در بسیاری از شهرهای کوچک استان ،به خانه وکاشانه راه یافتگان به شورا هم رحم نکرده وشیشه منازل ر ابر سرخانواه هایشان آوار می کنند؟شما هیچ جایی از استان یا استانها را نمی توان بیابی که ناکامهای این دوره از انتخابات شورای شهر از تخلف وتقلب و خرید آرا بحث نکنند یا اعتراضی نکرده باشند !
مگر درزیر پوست این شورای شهر چه می گذرد که این همه برای رسیدن به آن ،سر ودست می شکنند و اجحافها می کنندو آخرت ها به پای آن تباه می کنند؟ پس این قانونگذار ما چکاره است که برای رسیدگی به اموال وثروت راه یافتگان به آن قانونی وضع نمی کند؟ پس این دستگاههای نظارتی عریض وطویل ما کجایند تا در پایان هردوره فعالیت شورا های اسلامی شهر ،از وضعیت اموال وثروت اعضای شورا حسابرسی دقیق به عمل آورند تا اینچینن دست وپا ها شکسته نشود و آبروها در پای آن ریخته نشود و آخرتها به پای آن ذبح نشود؟!
