این
ها کودکانی بودند که تا چندی قبل خندان و شاداب در مزارع و نخلستان های
جنوب کرمان در کنار خانواده های خود روزگار می گذراندند اما زندگی تمامی
این کودکان با نیش عرقب های کرار دشت های تفتیده به پایان رسید.
تنها
طی دو هفته گذشته دو کودک به نام های محمد طاها و در آخرین مورد فاطمه ثنا
طعم دردناک نیش این عقرب ها را چشیدند و آخرین برگ زندگی شان در مقابل
چشمان مغموم والدینشان ورق خورد
تنها
طی دو هفته گذشته دو کودک به نام های محمد طاها و در آخرین مورد فاطمه ثنا
طعم دردناک نیش این عقرب ها را چشیدند و آخرین برگ زندگی شان در مقابل
چشمان مغموم والدینشان ورق خورد.
شاید
در عصر پیشرفت تکنولوژی و شعارهای توسعه خدمات درمانی کمتر کسی تصور کند
کسی به دلیل نیش عقرب و نبودن پادزهر جان ببازد اما این تراژدی به دلیل
تزریق دیر هنگام پادزهر و افزایش چشمگیر عقرب ها هر روز تکرار می شود.
در
آخرین مورد در روستای کنار شکی سرپیچ در شهرستان کهنوج این اتفاق افتاد،
دختر بچه ۳ ساله به نام فاطمه ثنا آذر پیک نتوانست با زهری که در وجودش
ریشه دوانده بود مبارزه کند و در بیمارستان ۱۲ فروردین کهنوج جان داد.
محمد
طاها هم ساکن منطقه عشایری روستای چاه زیارت بود، این پسر بچه ۳ ساله هم
نیمه شب با شرایط حاد به درمانگاه فاریاب منتقل شد و به دلیل نبود امکانات
کافی به بیمارستان کهنوج اعزام شد اما در راه جان باخت.
این
داستان برای فاطمه ۶ ساله و الناز ۳ ساله و رودابه ۵ ساله و سارا یک ساله و
راحیل ۸ ساله، علی ۶ساله و فاطمه ۳ ساله هم تکرار شده است.
فاصله دور روستاها در تا نخستین مرکز درمانی موجب مرگ کودکان می شود
الیاس
نارویی، پدر یکی از همین کودکان است که چندی قبل فرزندش را از دست داد،
نارویی داستان را برای خبرنگار مهر اینگونه تعریف می کند؛ نیمه شب مهر ماه
بود که به من خبر دادند دخترم به دلیل عقرب گزیدگی به بیمارستان منتقل شده و
حال مساعدی ندارد، من کارگر ساده بودم که برای امرار معاش، در بندرعباس
کار می کردم. طبق گفته برادرم ساعت هشت شب مادر الناز لباس هایی را که شسته
بود جمع می کند و داخل خانه می آورد، دخترم هم که در حال بازی بوده روی
لباسها راه می رود و ناگهان فریادش بلند می شود.
بعد
از بررسی متوجه وجود عقرب سیاه می شوند و الناز را با موتور به قلعه گنج
می برند، روستای ما دور افتاده است و مرکز درمانی ندارد در قلعه گنج هم
پادزهر وجود نداشته و مجبور می شوند فرزندم را به بیمارستان شهر مجاور
ببرند این ها همه زمان بر بوده و حال الناز را بدتر می کند.
وقتی من رسیدم الناز زیر دستگاه تنفس مصنوعی دستی ناله می کرد و بعد از مدتی فوت کرد.
ما
خانواده فقیری هستیم و وسیله نقلیه نداشتیم، درمان های خانگی رو شروع
کردیم اما وقتی جواب نداد با التماس از یکی از ساکنان روستا ماشینش را برای
انتقال فرزندم کرایه کردم
محمد
پدر دختر بچه دیگری است که چند ماه قبل فوت کرد، داستان وی اینگونه است:
در تابستان داخل خانه خوابیده بودیم اما شدت گرما به حدی بود که مجبور شدیم
فرشی در حیات خانه پهن کنیم و آنجا بخوابیم.
تقریبا ساعت یک شب بود که صدای گریه دخترم بلند شد و گلویش را گرفته بود و داد می زد، وقتی گردنش را نگاه کردم متوجه نیش عقرب شدم.
ما
خانواده فقیری هستیم و وسیله نقلیه نداشتیم، درمان های خانگی رو شروع
کردیم اما وقتی جواب نداد با التماس از یکی از ساکنان روستا ماشینش را برای
انتقال فرزندم کرایه کردم، به اولین درمانگاه رسیدیم اما داروی مورد نیاز
در خانه بهداشت نبود و فرزندم را به بیمارستان منتقل کردیم اما به دلیل
تزریق دیر هنگام پادزهر، دخترم فوت کرد.
تراژدی که هر لحظه امکان تکرارش وجود دارد
این
تراژدی برای بقیه این کودکان هم تکرار شده، بخشهای ثابت مرگ تمام این
کودکان روستاهای دور افتاده، نبود خانه های بهداشت در این روستاها، عدم
وجود امکانات و یا پادزهر در نزدیکترین خانه بهداشت به خصوص در نیمه شب،
عدم وجود وسیله نقلیه مناسب، دیر رسیدن کودکان به بیمارستان و در نهایت فوت
بوده است.
محمد
تاجیک، یکی از اهالی روستای حور در شهرستان فاریاب در جنوب کرمان است که
در گفتگو با مهر می گوید: تابستان دمای هوا در طول روز به شدت افزایش می
یابد و حشرات و حیوانات زهر دار به خصوص عقرب و رتیل و هزار پا در زمین
پنهان می شوند، مارهای خطرناکی نیز در این مناطق وجود دارد که در اعماق
زمین خود را خنک نگه می دارند.
وی
افزود: وقتی شب فرا می رسد این حشرات برای پیدا کردن غذا از زمین بیرون می
آیند، بسیاری از روستاهای منطقه هم یا کپری است و حشرات به راحتی از آنها
به داخل خانه ها نفوذ می کنند و یا در نزدیکی دشت و مزارع بنا شده اند و
مردم نیز برای فرار از گرما در حیات ها استراحت می کنند و در نهایت دچار
نیش زدگی می شوند.
نیش
برخی از این عقرب ها آنقدر زهر آگین است که باید بلافاصله پادزهر تزریق
شود اما معمولا بعد چندین ساعت از حادثه به مراکز بهداشتی منتقل می شوند و
در نهایت جان می دهند
وی
ادامه می دهد: نیش برخی از این حشرات به شدت خطرناک است و اکثرا عقرب سیاه
و یا زرد هستند، بسیاری از مردم به هنگام کشاورزی طعم این حشرات را چشیده
اند اما کودکان و افراد سالخورده نمی توانند تحمل کنند و پادزهر برای آنها
حیاتی است، در روستاها پادزهر وجود ندارد، مردم باید ابتدا وسیله ای برای
رسیدن به روستاهای بزرگتر که مرکز بهداشت دارند فراهم کنند و برخی هم درمان
خانگی می کنند.
وی
از نبود پادزهر در خانه های بهداشت هم گلایه می کند و می گوید: نیش برخی
از این عقرب ها آنقدر زهر آگین است که باید بلافاصله پادزهر تزریق شود اما
معمولا بعد چندین ساعت از حادثه به مراکز بهداشتی منتقل می شوند و در نهایت
جان می دهند.
معاون
بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی جیرفت در خصوص موارد عقرب گزیدگی در جمع
خبرنگاران گفت: در آخرین مورد اقدامات لازم از جمله تزریق پادزهر انجام شد
اما مراجعه بیمار به بیمارستان با تاخیر انجام شده بود و در نتیجه شاهد مرگ
این دختر بچه سه ساله بودیم.
مسعود مطهری می افزاید: با شروع فصل تابستان شاهد افزایش موارد عقرب گزیدگی هستیم که به خصوص برای کودکان خطرآفرین است.
وی
گفت: طبق بررسی های صورت گرفته دو نوع عقرب گادین و الماس در جنوب کرمان
وجود دارد که سم خطر آفرین دارند و باید در خصوص ساخت سرم این دو گونه
اقدامات لازم صورت گیرد.
وی افزود: تحقیقات در این خصوص شروع شده است و امیدواریم با اجرای این تحقیقات شاهد کاهش موارد تاسف انگیز در این خصوص باشیم.
سم پاشی در مناطق خطر خیز شروع می شود
رئیس
دانشگاه علوم پزشکی جیرفت نیز در گفتگو با مهر اظهارداشت: با تلاش
همکارانم مناطق خطر خیز شناسایی شده است و به زودی کار سم پاشی در این
مناطق انجام می شود.
محمدرضا
محمدی ساردو با تاکید بر لزوم پیشگیری از بروز چنین حوادثی افزود: آموزش
های لازم به کادر درمانی داده شده و تمام مراحل درمان نیز به دقت از سوی
دانشگاه علوم پزشکی رصد خواهد شد.
وی
تاکید کرد: جلساتی برای دهیاران و اعضای شوراهای روستاها برای سلامت محیط و
بهسازی نیز برگزار و آموزش های لازم ارائه شده است اما مردم باید برای
کاهش خطرات همکاری بیشتری داشته باشند.
محمدی
افزود: در همین راستا فرهنگ سازی لازم باید در جامعه انجام شود. بروشور و
بنرهای آموزشی در سطح روستاها توزیع شده است و از مردم می خواهیم به این
نکات توجه ویژه داشته باشند.
با
توجه به فراوانی موارد مرگ و میر کودکان در سالهای اخیر باید چاره اندیشی
جدی به خصوص در زمینه توجه کادر درمانی مراکز بهداشت برای ارائه خدمات
شبانه و توزیع سرم های مخصوص از یک سو و از سوی دیگر آموزش به مردم و
جلوگیری از درمان های خودسرانه انجام شود.