تابناک / بی شک عوامل مختلفی در پیشرفت یا عقب‌رفت ورزش فوتبال تاثیرگذار است.عواملی همچون برنامه ریزی زیر ساختی، پرورش بازیکنان بومی، تقویت فوتبال با استفاده از مربیان مجرب خارجی ، تشکیل کلاسهای مربیگری واستفاده از اساتید برجسته، دعوت از سرمایه گذاران جهت اجاره یا خرید باشگاه ،اطلاع رسانی شفاف پس از مذاکرات بین باشگاه ومالک و عوامل بسیار دیگری از این دست.
البته نکته قابل ذکر در این میان ، لزوم کوتاه شدن سایه سنگین سیاست از ورزش، استقلال فدراسیون و تیمهای ورزشی ازعدم دخالت دولت و دیگر عوامل بیرونی است . به عبارت دیگرشاید بتوان گفت صرفا نظارت کامل فوتبال توسط A.F.C یا فیفا و جلوگیری از تاثیر ژن های خوب در تصمیم‌گیریهای خرد و کلان و مدیریت ورزش به دست اهل آن بسیار کارآتر و مفیدتر صورت خواهد گرفت و در نهایت به شکل شفافتری در بازدهی ورزش و عملکرد بخشهای اجرایی آن نمود پیدا خواهد کرد.
دارا بودن منابع مالی وتوزیع دلسوزانه آن در باشگاه‌ها وبه‌دور از منفعت طلبی مطلق نیز شاید شاخص‌ترین فاکتور پیشرفت و رشد فوتبال ما باشد و از قضا همین عناوین ساده که برخی استانها به پاره‌ای از آن پایبند هستند ومتاسفانه در گیلان بسیار کم رنگ به آن پرداخته می‌شود، دارای بیشترین تاثیر در توفیق یا عدم توفیق تیمهای فوتبالی و ورزشی گیلان است.
هر چند پیشرفت فوتبال یک استان فقط در دو یا سه تیم خلاصه نمی شود بلکه تعدد باشگاه‌های مختلف وتولید بازیکن بیشتر در جای جای استان گیلان می تواند توسعه و اعتبار صنعت فوتبال را به همراه داشته باشد حال اینکه تیم های تراز اول ما در این استان یا نابود(داماش) یا سقوط (ملوان) ویا در حال سقوط (سپیدرود)هستند.
کوتاه سخن آنکه فوتیال گیلان امروز بیش از پیشترها در سراشیبی سقوط قرار گرفته و طبیعی است که سقوط آن سبب افسردگی و صعود آن باعث ایجاد روحیه نشاط در جامعه خواهد بود.
گاه شاید جسورانه ترین تصمیم برای نجات یک تیم صعود کردهء بی پول از سقوط واگذاری جایگاه و دریافت بودجه‌ای شود که بتوان با آن به تقویت بیشتر تیم پرداخت. تا کنون این راهکار در برخی تیمهای صعود کرده موثر شده و بودجه حاصله با نظارت کامل صرف تقویت تیم گردیده است.
متاسفانه این روزها، پس رفت فوتبال در پیکره باشگاه های مختلفی از ایران را شاهدیم. عدم توفیق فوتبال باشگاه های ایران در لیگ آسیا شاید دلیل عقب ماندگی یا در جا زدن ماباشد شاید قرارگیری باشگاهـهایی همچون ذوب آهن وسپاهان در صدرجدول طی چند سال گذشته تنها پیشرفت فوتبال ایران باشد و در این میان متاسفانه گیلان بیش از هـمه افت و عقبگرد در فوتبال را تجربه می کند .
قدر مسلم عدم وجود استعدادهای ورزشی موجب این عقبگرد نبوده و سرانه تولید بازیکنان تیم ملی در همه ادوار دلیل خوبی برای اثبات این مدعاست. در واقع آنچه عقب ماندگی فوتبال گیلان را رقم می زند مدیریت ناصحیحی است که در گیلان حاکم است.
ورود سیاست به این حوزه و بهره‌بری سیاسی و سوء استفاده های مالی از ورزش آفت مهمی است که موجب تشکیل باند در فوتبال شده است و اگر به آن توجه نشود بسیاری از استعدادهای ورزشی ما یا هرزخواهد رفت یا به هر شکل برمیزان ناهنجاری‌های استان افزوده خواهد شد. مباد آن روز که هزینه‌های شایسته در صنعت ورزش، بایسته در اماکنی نظیر کمپ‌های ترک اعتیاد و... قرار داده شود.
حقیقتا دولتی بودن ورزش برای باشگاه ها سم مهلکی است و تصمیمات نادرست در جهت واگذاری باشگاه سپیدرود به مالک دست خالی نمونه ای از بی مدیریتی است که توسط دستگاه دولتی ورزش وجوانان وبرخی از عوامل بیرونی و عمدتا سیاسیون اعمال گشته است.
.همه ما از شرایطی که برای باشگاه سپیدرود به وجود آمدباخبریم ومی دانیم چه کوتاهی‌هایی در بخش مدیریت آن اعمال شدوچقدر این کوتاهی در روحیات مردم ، ایجاد تنش، وترویج روحیه خشونت وهمچنین اعمال نظر در مورد مردم بافرهنگ گیلان اثرگذار بوده است. بدون هیچ شکی مقصر اصلی آن اداره ورزش وجوانان است و این ارگان به عنوان متولی امر ورزش باید پاسخگوباشد. هرچند این تصمیم نابخرد از ابتدا توسط مدیر کل جدید اعمال نگردیده اما وی نیز از تقصیرات مبرا نیست چرا که ایشان،آن زمان در بدنه این اداره کل صاحب پست بوده ودر مقام معاونت در تصیمیم سازی ودر نهایت تصمیم گیری شرکت داشته است ونباید براحتی از کنار این موضوع گذشت .
امروز حوزه ورزش در دیگر عرصه ها نیز اثرگذار است و همگی شاهدبودیم که مسابقات ایران در جام جهانی پیامدهای زیادی داشت. از جمله پیامدهای اقتصادی برای بازیکنان وباشگاه ها ، معرفی فرهنگ غنی ایرانی ،ایجاد روحیه وحدت در بین مردم ،اقتدار کشور ایران،تظلم خواهی ایران در برابرتحریم بازی های تداراتی
چند نمونه از این عوامل است.لذا همه عوامل دولتی وغیر دولتی باید تلاش کنند تا شادی ونشاط را به مردم برگردانند وانتظار داریم مدیر کل ورزش وجوانان پاسخگوی این کاهلی باشد و نسبت به آینده این باشگاه با کلامی شفاف وبدون ابهام پاسخگو باشد.
ما رسانه هانیز باید با چشمانی بازتر وقایع را رصد کنیم ودر صورت وجود شبهات با استفاده از تجارب اهل فن ودلسوزاین کشتی در حال سقوط رابه ساحل بر گرداند.
افسوس متولیان حوزه ورزش ، هیپنوتیزم وعده های بی سرانجام اند. بیاییم تا معضلات حوزه ورزشی تبدیل به معضلات بزرگ اجتماعی نشده بیدار شویم.