حجت‌الاسلام محمد علی فتحی، مدرس حوزه و دانشگاه کرج گفت: صلح امام حسن(ع) موضوعی است که معمولاً مورد غفلت قرار می‌گیرد، در حالی که اهمیت آن کمتر از قیام عاشورا نیست.
وی بیان کرد: بعد از روی کار آمدن جریان اموی، اسلام کم کم از مسیری که مورد تأیید ائمه اطهار(ع) بود، خارج و به‌گونه‌ای وارونه به مردم عرضه می‌شد؛ عده زیادی از مردم، به سمت شام گرایش داشته و اطراف امام حسن(ع) خلوت شده بود.
مدرس حوزه و دانشگاه ادامه داد: دوران امام حسن(ع) آن‌قدر سخت و پیچیده بود که حتی بسیاری از شیعیان خالص و وفادار هم در آن زمان بر ایشان ایراد گرفته و تصمیم‌های ایشان را به نادرست تعبیر می‌کردند؛ حتی برخی انتقاد کردند که اگر امام(ع) دست به قیام بزند، موجب می‌شود تا خون جوانان ما بی‌گناه ریخته شود.
وی افزود: در چنین شرایطی امام حسن(ع) نبرد را به مصلحت نمی‌دیدند؛ زیرا تفکر اموی بر جامعه حاکم شده بود و اگر نبردی صورت می‌گرفت، تنها جان امام و خاندان عصمت و طهارت به خطر می‌افتاد و هیچ سودی برای اسلام نداشت.
فتحی اظهار کرد: امام حسن(ع) عزتمندانه تن به پذیرش صلح دادند، اما مفادی در صلح‌نامه قید کردند که زمینه‌ساز قیام عاشورا و تضمین کننده حیات اسلام ناب بود.
وی ادامه داد: صلح امام حسن(ع) باعث شد تا کیان اسلام حفظ شود، جان اندک مسلمانان واقعی که همچنان کنار ایشان وفادار مانده بودند حفظ شود و از طرفی، ماهیت حکومت اموی کم کم رسوا شود.
این مدرس حوزه علمیه بیان کرد: در زمان حکومت یزید، فسق و فجور علنی شد، اموی‌ها چهره خود را نشان دادند و امام حسین(ع) توانست راه جهاد را انتخاب کند و قیام عاشورا را رقم بزند.
فتحی افزود: اگر امروز اسلام زنده است و ما شیعه و سنی میراث‌دار آن اسلام ناب هستیم، به برکت صلح امام حسن(ع) و قیام حضرت اباعبدالله(ع) است.
