چهار داروی ایرانی که توسط محققان در شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی در حوزه سرطان و دیابت به تولید رسیده‌اند با حضور معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و استاندار البرز رونمایی شد.
در این مراسم از دو داروی ضد سرطان بسیار مهم و گران قیمت «رگورافنیب» و «سورافنیب» و همچنین دو داروی پرکاربرد «آمپاگلیفلوزین» و «داپاگلیفلوزین»، مخصوص بیماران دیابتی رونمایی شد.
با توجه به اینکه داروهای ضد سرطان حدود یک میلیارد دلار بازار بالقوه در کشور دارند، تولید این داروها جایگاه ایران را در میان کشورهای تولید کننده داروهای پیشرفته، استحکام می‌بخشد.
داروی «رگورافنیب» یک داروی مهم در روند درمانی بیماران سرطان روده، معده و کبد است که تا کنون تنها در کشور آلمان تولید شده است. این دارو جزو داروهای بسیار گران قیمت است که یک بسته ۲۸ عددی آن در بازار جهانی به قیمت ۵۸۷۰ دلار (نزدیک به ۸۲ میلیون تومان با احتساب دلار آزاد) به فروش می‌رسد.
در حالی که نسخه ایرانی این دارو، با کیفیتی مشابه و یا حتی بهتر از داروی آلمانی، تنها به قیمت پنج درصد نمونه خارجی قابل فروش است. این دارو، اولین بار در سال ۲۰۱۲ به بازار عرضه شده است و محققان ایرانی توانسته‌اند پس از هفت سال، به تکنولوژی پیچیده تولید این دارو دست پیدا کنند.
«سورافنیب» نیز در درمان سرطان پیشرفته کبد، کلیه و «تیروئید» کاربرد دارد و تا کنون تنها در دو کشور آلمان و آمریکا به قیمت ۴۸۸۰ دلار (نزدیک به ۶۸ میلیون تومان با احتساب دلار آزاد) تولید می‌شد.
نمونه با کیفیت این داروی مهم نیز از این پس با قیمتی کمتر از یک دهم قیمت جهانی، در بازار ایران قابل دسترس خواهد بود. دو داروی فوق در دسته داروهای ضد نئوپلاسم، مهارکننده تیروزین کیناز و مهارکننده فاکتور رشد اندوتلیال عروقی جای می‌گیرند.
داروی ضد دیابت «آمپاگلیفلوزین»، نخستین داروی ضد دیابت در جهان است که نرخ مرگ و میر بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع دو را کاهش می‌دهد. این دارو پیشتر تنها در انحصار آلمان و آمریکا بوده که از این پس، ایران نیز به عنوان سومین تولید کننده این دارو در جهان شناخته میشود. داروی ضد دیابت «داپاگلیفلوزین» نیز، یک داروی درمان دیابت شیرین نوع دو است که ایران بعد از انگلستان، موفق به تولید آن شده است.
قیمت این دو دارو در بازار داخلی، تنها کمتر از دو درصد نمونه خارجی آن خواهد بود. این داروها در گروه داروهای مهار کننده ناقل سدیم-گلوکز نوع دو دسته بندی می‌شوند. دو داروی فوق در سال ۲۰۱۴ به بازار ارائه شده‌اند و ایران با فاصله تنها پنج سال موفق به تولید این داروهای پرکاربرد شده است.
باور کردنی نیست این یک بلوف است درحال حاظر داروی هپاتیت که در ایران ساخته میشود اصلا کا رائی ندارد زیرا مواد واردتی را با دز کمتر بکار میبرند