تابناک ایلام یاسمن رضایی::هرچند اطلاعات خرد خرد به حواس آدمی می رسد،ما آدمیان جهان را به صورت تکه های جدا از هم ادراک نمی کنیم؛بلکه با جهانی پر از شی و آدمی روبرو هستیم.جهانی که انبوهی از کلهای یکپارچه را دم به دم بر حواس ما تلنبار و آوار می کند.تنها در سپهر سیاست و در شرایط مذاکره و گفتگو بین بازیگران و کنشگران سیاسی است که از وجود اجزا و ویژگیها و هوش سرشار دیپلمات ها و قدرت برتر دستگاه دیپلماسی یک کشور آگاه می شویم؛که در این میان دیپلمات های کهنه کار و باتجربه دستگاه دیپلماسی کشورمان دکترین بی بدیلی را در جهان سیاست ارائه داده اند و اهالی سیاست دنیا به این قضیه مهم و برتر معترف هستند.
اگرچه دولت آمریکا و شخص دونالد ترامپ تمام اهتمام جدی خویش را مصروف نموده تا بوسیله وزیر خارجه اش«پمپئو»با جنگ روانی تمام قد و اعمال محدودیت علیه دستگاه دیپلماسی کشورمان و دکتر ظریف وزیر خارجه خبره،نخبه و کاربلدمان این مسأله را در اذهان عمومی دنیا کمرنگ جلوه دهد اما این رویکرد ناقص آنها هم راه به جایی نبرده و به در بسته خورده است.
ترامپ اکنون در دنیای سیاست دچار حالتهای هشیاری دگرگون(Altered state of consciousness) گشته است که خود شخص بنا به نظر اکثر روانشناسان تغییری در کارکرد عادی ذهن خود را به مثابه حالت هشیاری متفاوتی تلقی کند.«شبیه همان دروغ بزرگی که در خصوص ادعای ساقط شدن پهپاد ایران گفت و وقتی رسانه های تیز بین ادعایش را به او برگردانند وی توپ را به میدان بولتون انداخت و گفت من اینجا پشت میز کارم بودم جان گفت این مسأله را از او بپرسید.»ترامپ شبیه ا...نژاد و مسأله هاله درگیر گستره ای از حواسپرتی سیاسی ناشی از خیالبافی روشن تا گم گشتگی و تحریفات ادراکی حاصل از مسمومیت دنیای ناآزموده سیاست در گذشته شده است.
در بسیاری از کتب درسی،لفظ هشیاری فقط به آگاهی کنونی فرد از محرک های بیرونی و درونی یعنی آگاهی از رویدادهای محیطی،احساسات بدنی،خاطره ها و افکار اطلاق می شود.اما این تعریف تنها یکی از جنبه های هشیاری است و در آن به این واقعیت توجه نشده که وقتی می کوشیم مسأله ای را حل کنیم یا بنا به شرایط محیطی و هدف های شخصی،عملی را آگاهانه بر اعمال دیگر ترجیح می دهیم،بازهم هشیاریم،به این ترتیب حالت هشیاری،هم به هنگام وارسی محیط(درونی و بیرونی)در کار است و هم هنگامی که می خواهیم خود و محیط خود را کنترل کنیم.خلاصه مخلص کلام اینکه هشیاری متضمن دو فاکتور مهم و کلیدی است:۱-وارسی خود و محیط خود به نحوی که دریافت های ادراکی، خاطره ها و اندیشه ها در آگاهی ما بازنمایی شوند.۲-کنترل خود و محیط خود تا فعالیتهای رفتاری و شناختی معینی را آغاز کنیم و یا پایان دهیم.که در فاکتور دوم بعضی از رهبران کنونی دنیا نظیر دونالد ترامپ کنترلی بر خود و دنیای پیرامون خویش ندارند تا ناهنجاریهای رفتاری خویش در عالم سیاست را متوجه شوند و یاد بگیرند که رفتار نابخردانه خود را که زبانزد خاص و عام در جهان شده اصلاح نموده و تغییر دهند تا به بسیاری خشونتها؛افراطی گری ها و مناقشه های ناشی از این رفتارها و سیاست های غلط در دنیا پایان داده شود.
