چه کسی روی صندلی ریاست مجلس می‌نشیند؟

اصولگرایان برای حضور در انتخابات 7 اسفند و جبران ناکامی انتخابات ریاست‌جمهوری 92، دست به تشکیل شورایی تحت عنوان "شورای ائتلافی" زدند. شورایی که نهایتا با اجماع نظر، لیست‌های انتخاباتی خود در سراسر را کشور ارائه کرد. در لیست تهرانِ اصولگرایان، جبهه پایداری و تحول‌خواهان این جریان(رهپویان و ایثارگران) حرف اول و آخر را زدند. موضوعی که نقد برخی محافل اصولگرایی را به دنبال داشت. هر چه که بود و هر چه که شد، لیستِ راست‌هایِ پایتخت‌نشین با وادادن قافیه رقابت به رقیب، در ورود متبوعین خود به بهارستان ناکام ماند. حتی "غلامعلی حدادعادل" که در 3 دوره اخیر مجلس، رتبه نخست لیست تهران را در قبضه خود نگاه داشته بود، با قرارگرفتن در رتبه 31، غائب بزرگ مجلس دهم از جبهه اصولگرایان لقب گرفت. همان‌طور که در سطور قبل به آن اشاره داشتیم، اصولگرایان قاعدتا ترجیح می‌دهند تا رئیس مجلس آینده از میان طیف خودی باشد تا شخصی همچون عارف از طیف اصلاحات. این گمانه سیاسیِ قریب به واقعیت، با راه‌نیافتن رئیس مجلس هفتم به پارلمان آینده، دوچندان تقویت خواهد شد. حتی اصولگرایانی که در شرایط به‌وجودآمده در سال‌های اخیر، چندان سنخیت فکری و سیاسی با لاریجانی نداشتند، حاضر خواهند بود، مقابله وی با رئیس‌جمهور سابق، حمایت از برجام و آن 20 دقیقه معروف و همچنین حضور مستقل رئیس مجلسین هشتم و نهم در رقابت‌های انتخاباتی 7 اسفند را به باد فراموشی بسپارند تا مبادا فردی از تبار اصلاح‌طلبی بیاید و همه‌چیز را به باد تغییر بگیرد.در کنار نام‌ لاریجانی و عارف، گزینه‌های دیگری نیز برای ریاست مجلس دهم مطرح هستند که البته چندان محلی از اعراب ندارند. اما پرنده خوشبختی است و مختار به انتخاب شانه های میزبان خود.این تحلیل را باشگاه خبرنگاران منتشر کرده است.