به گزارش خبرنگار تابناک از اصفهان، اینبار هم مثل هر بحرانی به علت ناکارآمدی مسولان و متولیان امر خروج از بحران روی دوش مردم افتاد و باز هم در انتهای سیاست اگر آمار بالا برود مقصر مردم هستند که به علت نداشتن معیشت و عدم تامین اقتصاد خانوار توسط دولت به جامعه برگشتند و اگر آمار پایین آمد به علت هوشمندی مسولان است.
ماندن یا نماندن در خانه در صورت عدم حمایت و فراهم نمودن زیر ساخت های لازم هر دو به مرگ منجر میشود.
برپایه نظر سنجی ها طبقه مرفه جامعه تا ۵ ماه را در خانه ماندن امکان معیشت دانستند و ایک در حالی که زیر یک درصد از ایران مشمول این طبقه هستند و ضعیف ترین قشر جامعه که زیر خط فقر هستند در زمان حاضر را نیز امکان معیشت نداشتند که بیش از ۴۰درصد جامعه از این گروه هستند.
طرح در خانه می مانیم در حالی کج دار و مریض به اجرا درآمد که نه تنها بیماری کنترل نشد و رو به کاهش نرفت که اقتصاد خانوارها به شدت منفی و نقدینگی ایران روند نزولی به خود گرفت.
و از فردا این طرح جای خود را با فاصله گذاری اجتماعی هوشمند در حالی تغییر میدهد که شکل سمبلیکی دارد .
قشرهای مختلف مردمی در حالی همچون روزهای عادی بر سر کار حاضر میشوند و زندگی را در بحران کرونا می گذرانند که تمامی اجناس گران شده است و فشار اقتصادی از یک سو و شیب تند بیماری از سوی دیگر جامعه را به انحطاط مرگ میکشاند.
بنابراین طرح یک تا دو میلیون تومان وام دولت به خانوارها اگر چه لازم اما کافی نیست و باید برای توسعه اقتصادی خانوارها که به رشد اقتصادی جامعه بر می گردد دولت دست و دل بازی بیشتری به خرج دهد