اختصاصی هما خوزستان
افشار پرویزی بابادی
دشت های سرسبز و تپه های پوشیده از علفزار همیشه قاب زیبایی است که چشم نوازی می کند و نفس تازه ای به آدمی هدیه می دهد، برای گذران اوقات فراغت، تفریح و رفع خستگی زندگی آپارتمان نشینی و شهری همواره رفتن به طبیعت بهترین انتخاب است.
فضای سبز همیشه ارزشمند است و روح تازه ای به انسان ها می دهد، اما آیا حفظ طبیعت و مراقبت از آن کافی است، آسیب زدن به طبیعت، جنگل ها، فضای سبز، دشت ها به گسترش بیابان ها دامن زده است.
بیابان ها به دلایل مختلف از جمله کاهش نزولات آسمانی، تبخیر شدن آب دریاها و رودخانه ها، آتش سوزی های متعدد، چرای بیش از حد دام ها، ساخت و ساز های غیرمجاز و .... افزایش چشم گیری داشته است. دوستداران محیط زیست همیشه به فکر چاره ای برای بیابان زدایی بوده اند و در این زمینه جلسات متعدد و کارگروه های مختلف تشکیل شد.
برای بیابان زدایی کاشت درختان، درختچه و پوشش گیاهی متناسب با شرایط آب و هوایی و خاک مناطق بیابانی باید انجام شود مرحله بعد مراقبت و آبیاری از نهال ها و پوشش گیاهی کاشته شده در بیابان ها است .
توزیع مناسب آب سیلاب ، ذخیره سازی اصولی آب باران، استفاده از سوخت های جایگزین به جای قطع درختان و ایجاد تعادل بین چرای دام ها ک مراتع به منظور حفاظت از پوشش گیاهی کشور است.
کانون های بیابانی در کشور روبه گسترش است این امر در خوزستان که با مشکل ریزگردها و آلودگی هوا دست و پنجه نرم می کند بسیار مهم و حائز اهمیت است، بیابان زدایی با تلاش همگانی محقق می شود مردم و مسئولان باید در این زمینه همکاری های لازم را داشته باشند.
