نگاهی به تیم‌های پایه صبای قم:
آنچه در حال حاضر به ذهن می‌رسد ناتوانی باشگاه صبای قم در استفاده از محصولات فوتبال قم است که در نهایت سبب هدر رفتن استعدادهایی می‌شود که می‌توانند نقش مهمی در صرفه جویی در هزینه‌های صبا داشته باشند.
به گزارش تابناک قم، باشگاه صبای قم به عنوان یک باشگاه لیگ برتری به منظور استفاده از نیروهای بومی فوتبال باید نقش پررنگ تری در زمینه تیمداری در بخش پایه ایفا کند.
زمانی که صبا به قم منتقل شد تیم‌های پایه این باشگاه نیز رخت سفر بستند و راهی قم شدند تا به نمایندگی از قم در لیگ‌های جوانان، نوجوانان و امید حضور پیدا کنند.
روند فعالیت تیم‌های پایه باشگاه صبا نشان می‌دهد این باشگاه در بخش پایه نتوانسته است انتظارات را برآورده کند.
به طور معمول از تیم‌های پایه انتظار می‌رود بتوانند در بازه زمانی مشخصی بازیکنانی را تحویل تیم بزرگسالان دهند و البته در تیم‌های پایه نیز بازیکنی غیر بومی به میدان نرود اما عملکرد تیم‌های پایه صبا در سال‌های اخیر نشان می‌دهد صبا در رسیدن به این اهداف کاملا ناکام بوده است.
نسل طلایی بازیکنان تیم‌های پایه صبا در اواخر دهه ۸۰ نتوانست به جایگاه قابل قبولی در فوتبال ایران برسد و به استثنای سید مهدی حسینی و محسن کرمی که محصول صبا بودند سایر بازیکنان قمی که به این تیم راه یافتند یا مثل داوود بهادری محصول این تیم نبودند و همانند یاسر کرمی و حمید پاکیزه خیلی زود از این تیم کنار رفتند.
نقش بازیکنان غیربومی در تیم‌های پایه صبا نیز در سال‌های اخیر قابل توجه بوده است به طوری که بخش قابل توجهی از بازیکنان تیم‌های پایه صبا از زمان انتقال صباباطری به قم، را بازیکنان غیربومی تشکیل می‌دادند.
در این میان و در مقاطعی خاص، تیم‌های پایه به سمت بومی سازی رفتند، برای مثال در فصلی که صبا در رده نوجوانان با هدایت عباس رحمانی در لیگ بر‌تر شرکت کرد بازیکنان این تیم را نفرات بومی تشکیل می‌دادند و در اواخر فصل یکی دو بازیکن غیر بومی به این تیم اضافه شدند.
در آن سال به دلیل حضور تیم افشید در لیگ نوجوانان کشور و حضور تعدادی از بازیکنان باکیفیت در آن تیم و عدم تجمیع قوا در تیم نوجوانان صبا، این تیم در نهایت از لیگ بر‌تر سقوط کرد و کاسه و کوزه بومی سازی نوجوانان صبا بر سر رحمانی شکست که البته با توجه به سقوط تیم طبیعی بود.
در مقاطع دیگری از حیات تیم‌های پایه صبا، تیم‌های جوانان و امید صبا نیز همین روند را در پیش گرفتند گرچه در این تیم‌ها همیشه تعدادی از بازیکنان غیربومی جایگاه مهم و ثابتی در تیم‌های پایه داشتند.
خروجی کار
سوال مردم قم از باشگاه صبا این است که خروجی سال‌ها فعالیت در تیم‌های پایه چه بوده است؟ احتمالا در پاسخ به این سوال از محسن کرمی و سید مهدی حسینی نام برده می‌شود اما سوال اینجاست که ثمره ۷ سال حضور صبا در قم تنها ۲ بازیکن در فهرست صبای ۹۴ است؟
در اینکه فوتبال قم از نظر ظرفیت فنی دارای توانایی لازم است شکی نیست زیرا اگر چنین نبود هرگز پدیده‌ای چون امیرحسین جدی که به تیم ملی نوجوانان هم رسید ظهور نمی‌کرد و بازیکنان بومی فوتبال قم در لیگ‌های پایه کشور چنین درخششی نداشتند.
آنچه در حال حاضر به ذهن می‌رسد ناتوانی باشگاه صبای قم در استفاده از محصولات فوتبال قم است که در نهایت سبب هدر رفتن استعدادهایی می‌شود که می‌توانند نقش مهمی در صرفه جویی در هزینه‌های صبا داشته باشند.
به طور کلی بازیکنان فوتبال قم که در لیگ استانی مشغول به فعالیت هستند سقف آمال و آرزوهای خود را حضور در صبا می‌بینند و در این زمینه حق دارند زیرا غیر از صبا، باشگاه دیگری از قم در لیگ‌های بر‌تر، دسته اول و دوم وجود ندارد.
از سوی دیگر باشگاه صبا همواره در تحمیل بازیکنان بومی به صورت سهمیه امید و جوانان به تیم بزرگسالان خود با مشکل مواجه بوده است برای مثال در باشگاه فولاد خوزستان تیم بزرگسالان موظف است پیش از آغاز فصل چند بازیکن از سهمیه امید خود را به بازیکنان تیم امید فولاد اختصاص دهد اما صبای قم فاقد این ساز و کار است.
حضور بازیکنی چون سید مهدی حسینی در صبا و درخشش وی در مسابقاتی که به وی میدان داده شد نیز حاصل حضور یک مربی جوانگرا به نام محمد مایلی کهن در صبای قم بود اما سایر مربیان صبا هرگز به دنبال چنین رویه‌ای نبودند و نتوانستند به بازیکنان بومی اعتماد کنند.
در موضوع استفاده صبا از بازیکنان بومی با ۲ دیدگاه متفاوت، یکی کار‌شناسی و دیگری غیرکار‌شناسی مواجه هستیم. در وضعیت غیرکار‌شناسی، دیگاهی در بین عوام و افراد غیرورزشی اما علاقمند به ورزش وجود دارد که صبا باید الزاما از چند بازیکن قمی استفاده کند و چون در حال حاضر چنین شرایطی در صبا نیست پس حضور صبا در قم حضوری عبث است.
دیدگاه دوم که حالت منطقی و عقلانی دیدگاه اول است، به این نکته اشاره می‌کند که باشگاه صبا باید مسیر حضور بازیکن بومی را از کانالی که به صورت استاندارد تعریف شده فراهم کند که مراد از این کانال استاندارد تیم‌های پایه است.
به عبارت دیگر این انتظار از باشگاه صبا می‌رود که شرایط را برای حضور دائمی سهمیه‌هایی از تیم امید خود در تیم بزرگسالان مهیا کند و بدیهی است اگر بازیکن مذکور باکیفیت باشد پس از خروج از رده سنی امید، توسط کادر فنی در لیست بزرگسالان قرار می‌گیرد و اگر آن بازیکن بی‌کیفیت باشد به طور خودکار پس از اینکه از شانس درخشش در تیم بزرگسالان صبا استفاده نکرد از تیم کنار می‌رود.
نگاهی به فهرست بازیکنان امید صبای قم در فصل گذشته که زمینه ساز صعود این تیم به لیگ بر‌تر امیدهای کشور شدند نشان می‌دهد چند بازیکن صبا توانایی حضور در تیم اصلی را داشته‌اند اما به دلالیلی از جمله قصور شخصی و نبود ساز و کار مناسب برای تزریق بازیکن از تیم امید به تیم بزرگسالان، بخت حضور در تیم اصلی را از دست داده‌اند.
یکی از بازیکنان سابق تیم‌های پایه صبای قم می‌گوید: برای یک فوتبالیست جوان قمی، سقف فوتبال در قم تیم امید صبا است و پس از آن، شخص باید یا فوتبال را کنار بگذارد یا به دنبال ادامه فوتبال خود در لیگ استان باشد مگر اینکه بتواند هزینه گزافی برای پیوستن به یک تیم غیرقمی صرف کند.
در چنین شرایطی، لزوم تعریف نقشه راه برای ساخت بازیکن و تحویل دادن آن به تیم اصلی در یک برنامه زمان بندی شده در باشگاه صبای قم ضروری به نظر می‌رسد و در غیر این صورت چهره صبا را نزد بازیکنان بومی قم مخدوش خواهد کرد.
منبع: تابناک
