به
گزارش «تابناک یزد»، با پایان شب پنجم مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا ـ که به دلیل تقابل
تیمهای باشگاهی ایران و عربستان دارای حساسیت دوچندان شده بود ـ دو تیم
باشگاهی ایران، صعود خود به مرحله حذفی مسابقات را با شکست حریفان سعودی
جشن گرفتند، ولی این برتری پیامهای مشخصی برای طرف بازنده داشت. چشم بسیاری از ناظران و کارشناسان فوتبال قاره آسیا
به این مچ اندازی فوتبالی دو قدرت غرب قاره دوخته شده بودند تا حاصل دخالت
دادن سیاست در فوتبال توسط خاندان آل سعود را ارزیابی کنند و همین بازیهای
دور رفت برای نتیجه گیری افکارعمومی آسیا ـ که این لیگ را دنبال میکنند ـ
کافی بود. دو نماینده باشگاهی فوتبال ایران، حالا بدون دغدغه و نیاز به
امتیاز بازی برگشت به دور بعد صعود کردهاند و حتی شاید در بازی دوم با
ترکیب ذخیرهها برابر سعودیها قرار بگیرند که اوج برتری در فوتبال به حساب
میآید. تقابل فوتبال ایران-عربستان از منظر فنی
تیمهای
باشگاهی دو کشور در حالی در سه جبهه به مصاف هم رفتند که تکلیف تیم صعود
کننده از دو گروه در گرو نتایج مصاف مستقیم ایران و عربستان بود؛ اما کمتر
کسی تصور میکرد که همین بازی نخست، پاسخ این معما را مشخص سازد.
تراکتورسازی با شکست قاطع تیم پادشاهی خاندان آل سعود، حتی موفق شد
صدرنشینی خود بر گروه C را قطعی کند و به بازی دوم با آبیهای ریاض، به شکل
یک مسابقه تشریفاتی برای خود نگاه میکند. این در حالی است که مصاف دوم
تراکتوریها با الهلال، بازی مرگ و زندگی پرافتخارترین تیم عربستان در این
فصل لیگ قهرمانان آسیا به شمار می رود.
در واقع چنانچه شاگردان
قلعه نویی مثل بازی رفت بخواهند بازی برگشت را هم جدی بگیرند و با تمام قوا
پا به میدان بگذارند، الهلال با توجه به وضعیت رقیب ازبکش در جدول، همین
جا باید با لیگ قهرمانان آسیا خداحافظی کند. تازه این در حالی است که
بازی نخست در زمینی که سعودیها برای میزبانی معرفی کردند، برگزار شده و در
واقع آنها در خانه دوم خود، مغلوب حریف ایرانی شدهاند.در
گروه B هم اوضاع برای فوتبال عربستان و جنگ خود ساختهاش چندان بهتر نیست.
باشگاه النصر که با بودجهای هنگفت خود را برای حضور در مراحل بالای فصل
جاری لیگ قهرمانان مهیا میکرد، با شکست سنگین مقابل ذوب آهن ایران، به کل
از گردونه رقابتهای این فصل لیگ قهرمانان حذف شد و جبران این نتیجه در
بازی برگشت نیز دردی از این تیم دوا نخواهد کرد. النصر که این فصل با خرید
سولی مونتاری، بازیکن سابق اینترمیلان و خرید دوخارجی تراز اول برای خط
حملهاش، رویای گلباران ذوب آهن را در سر میپروراند، سه بار دروازه خود را
مقابل خط آتش تمام ایرانی یحیی گل محمدی باز شده دید.
تنها توفیق
سعودیها مقابل نمایندهای از ایران، در بازی تقریبا تشریفاتی و بیثمر
الاتحاد ـ سپاهان رقم خورد که تیم حذف شده سپاهان مقابل تیم پرستاره و
لشکری از لژیونرهای میلیون دلاری باخت؛ بردی که به احتمال فراوان حاصلی
برای سعودیها نخواهد داشت و احتمالا نخواهد توانست جلوی حذف سومین نماینده
سعودیها را بگیرد.
تقابل فوتبال ایران و عربستان از منظر سیاسی
به
این ترتیب و بنا بر نتایجی که در زمین مسابقه ثبت شد، به وضوح مشخص شده
است، جنجالی که عربستانیها و خاندان آل سعود در فوتبال آسیا به راه
انداختند، دامن خودشان را گرفت و میلیونها دلار از پول نفت و بودجه نجومی
هزینه شده برای تیمهای شاهزادگان آل سعود در تقابل با تیمهای ایرانی
نابود شد.
فوتبال عربستان از دیرباز در تقابلهای مستقیم با ایران،
از امتیاز میزبانی و لطف داوران حداقل در زمین خود بهره برده بود که با
پافشاری آنها به بازی در زمین بیطرف که منجر به استفاده از داوران بیطرف
نیز شده است، در این دوره بیاثر شد.
معمولا گفته میشود مناسبات
فوتبالی را نباید از دیدگاه سیاسی، تحلیل کرد و نتایج مسابقات این رشته را
به سیاست تعمیم داد؛ اما وقتی سیاسیون تلاش میکنند اینگونه پای خود را به
زور در کفش فوتبال فرو کنند، افکار عمومی نیز به همان میزان عواقب نتایج
این دخالت نامبارک را بررسی و به سیاست تعمیم میدهد.
ماجرای جنجال
گسترده فوتبال عربستان علیه باشگاههای ایران ـ که به تحریک و بازیگردانی
خاندان آل سعود صورت گرفت ـ نمایی کامل از سیاست شتابزده و بیتفکر خاندان
حاکم بر این کشور ثروتمند است که با تصمیمات هیجانی و لجبازانه که حتی به
حوزه ورزش نیز کشیده شده، جایگاه عربستان هر روز نسبت به گذشته دچار تزلزل و
سقوط کرده است.
تقابل فوتبال ایران ـ عربستان از منظر کشورهای منطقه
سومین برش از فشار زیانبار سیاست سعودیها به فوتبال این کشور، در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه نمود یافته است.
فوتبال
پرهزینه عربستان که همواره بازیچه ای برای تفاخر خاندان پادشاهی این کشور،
در خدمت مقاصد سیاسی بود، اکنون دو دوره پیاپی است که از صعود به جام
جهانی باز مانده و افت فاحش فوتبال عربستان، باعث نگرانی شاهزادگان فوتبال
دوست سعودی شده است.
این نگرانی وقتی تشدید شد که عربستان در قرعه
کشی مرحله نهایی انتخابی جام جهانی در گروهی دشوار در کنار استرالیا و ژاپن
قرار گرفت تا صعود به روسیه ۲۰۱۸ هم به یک رویای محال برای این کشور تبدیل
شود.
اما وخامت شرایط زمانی مضاعف شد که فدراسیون فوتبال عراق یکی
از همگروههای سفت و سخت عربستان، خاک امن ایران را برای میزبانی بازیهای
تیم ملیاش برگزیده است. این خبر ناگوار برای سعودیها مثل همه موارد
دیگر، باز هم با هیاهوی رسانهای و موضع هیجان زده دربار سعودی همراه بود
تا جایی که سیلی از مقالات و مصاحبههای توهین آمیز علیه ملت عراق در فضای
رسانهای عربستان منتشر شد! حجم و شدت این مطالب توهین آمیز به حدی بود که
فدراسیون فوتبال عربستان مجبور و ناچار شد به فاصله کمتر از ۴۸ساعت از این
برخورد ناشیانه و زننده در فضای روابط بین الملل عذرخواهی رسمی کند و
نویسنده یکی از رسانههای وابسته خاندان حاکم را نیز به حالت تعلیق درآورد.
حالا
عربستان بدون تقابل با فوتبال ایران، ناچار است برای بازی با تیم ملی عراق
به تهران بیاید و در صورتی که به این خواسته قانونی فدراسیون فوتبال و
مردم عراق تن ندهد، یکی از بازیهای حساس خود در مرحله نهایی مقدماتی جام
جهانی را به حریف واگذار کند.
در بهترین شرایط، فوتبال عربستان به
دلیل خصومت سیاسی محض سیاستمدارانش با ایران، یک امتیاز میزبانی مهم در راه
رسیدن به جام جهانی را از دست داده و باید با حکم احتمالی کنفدراسیون دست
نشانده قاره در کشوری ثالث به میدان برود.
عراقیها نیز به درستی و
با ذکاوت از موقعیت در خطر قرار گرفته عربستان، نهایت بهره را بردند تا
حریف را به اصطلاح روی لبه پرتگاه ببرند و حالا که خودشان به حکم فیفا و
فقدان امنیت در کشور جنگ زده خود، مجبور به بازی در بیرون خاک عراق
شدهاند، حریف سعودی را نیز به بیرون از کشورش بکشانند. این در حالی است که
شانس با عربستان یار بود که سوریه نیز در گروه آنها قرار نگرفت، زیرا در
این صورت، یکی دیگر از میزبانیهای حتمی آنها به بیرون از خاک عربستان
تبعید میشد!
به
گزارش تابناک، همه اینها در شرایطی است که تیم ملی ایران در خاک
خود و در ورزشگاه آزادی از هر پنج میهمانش پذیرایی میکند و این فرصت را
دارد با بهره گیری از تشویق بیامان هواداران بیشماری برای دومین بار
پیاپی جواز صعود به جام جهانی را به دست آورد.
چاهی که سیاست
عربستان برای منافع این کشور متمول و خاندان پادشاهی آن کنده است، هر روز
بزرگتر شده و در حال بلعیدن حیثیت منطقهای و ثروت افسانهای این کشور نفت
خیز و گیرافتاده در بند سیاستمداران جوان و خام خود است.