به گزارش تابناک یزد، نانوسلولز، ماده‌ای است که «نانورگه‌ها سلولزی» (CNF) هم خواهند می‌شود و معمولا از باطله‌های چوب کارخانه‌های چوب‌بری یا کاغذسازی تولید می‌شود. فرآیند تولید این باتری با تجزیه‌کردن رشته‌های درخت و نازک‌کردن آن‌ها تا یک میلیون بار در محیط آبی شروع می‌شود.
ژل بدست‌آمده، خشک و جامد بوده، بنابراین آب آن تبخیر شده و نانورگه‌های به هم پیوسته و بلند به جا می‌مانند. این نانورگه‌ها سپس وارد فرآیندی می‌شوند که در آن مولکول‌ها تثبیت می‌شوند، به طوری که ماده متلاشی نمی‌شود.
مهیار حامدی به همراه دانشمندان دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا، از ماده CNF برای ساخت ماده آئروژل‌مانند سبک و متخلخلی استفاده کردند که می‌توان این ماده را بدون این که بشکند، لمس کرد.
سپس به این ماده یک جوهر رسانا اعمال شد که به آن بار الکتریکی ارائه کرد. چون باتری به‌دست آمده سه‌بعدی است، می‌تواند در مقایسه با باتری‌های معمولی، نیروی الکتریکی بیشتری را در فضای کمتری جا دهد.
حامدی و همکارانش امیدوارند با توسعه بیشتر این باتری، بتوان از آن در ساخت ابزار الکترونیکی ارتجاع‌پذیر، پارچه‌های هوشمند و خودروهای برقی ایمن‌تر استفاده کرد.
این دستاورد در مجله Nature Communications منتشر شده است.