مهندسی انتخابات و شدت آن در مناطق محروم

چند سالی است که واژه" مهندسی انتخابات" وارد عرصه بازیهای سیاسی در ایران شده است ؛شاید برای برخی از افراد واژه مهندسی انتخابات گنگ و نامفهوم باشد .
مهندسی انتخابات بدین معناست که مجریان و دست اندرکاران برگزاری انتخابات از طریق رانت های مختلف ، بخصوص سیاسی و اقتصادی زمینه ای را فراهم نمایند تا کاندیدای مورد نظرشان بتواند در انتخابات پیروز شود .
مهمترین شاخص مهندسی انتخابات عزل بدون ضابطه و قانون برخی مدیران و نصب مدیران هماهنگ با مجریان در هر انتخابات است؛ واگذاری پروژه های خدماتی و اقتصادی و وعده وعیدها بدون کارشناسی، استخدام افراد مورد نظر در ادارات از دیگر مصداق های این واژه است .
در پشت مهندسی انتخابات، افرادی فرصت طلب ، سودجو و نان به نرخ روز خور با فشار از پایین و چانه زنی از بالا و لابی گری های متعدد برخی از مدیران را عزل می نمایند و مدیرانی هماهنگ جهت رسیدن به اهداف خود انتخاب می نمایند .
افراد پشت پرده مهندسی انتخابات هیچ اعتقادی به مردم و رای مردم ندارند بلکه آنچه مورد توجه است رسیدن به هدف با هر حربه و ابزاری می باشد؛ یعنی پیروزی در عرصه انتخابات که از نظر آنها رسیدن به این هدف به هر وسیله ای مشروع است .
مهندسی انتخابات معمولا بعد هر انتخاباتی توسط نوکیسه ها و افراد فرصت طلب شروع می شود هر چه به نزدیکی انتخابات برسیم، این مهندسی شدیدتر می شود.
این مهندسی ممکن است به شکل قومی و قبیله ای نمود پیدا کند. در این بین افراد متعهد ،متخصص و دلسوز مردم حذف می شوند و برخی افراد معامله گر سیاسی جایگزین آنها می شود.
این روند برای توسعه و پیشرفت یک کشور سم مهلکی است که باید فرهنگ مبارزه با این پدیده زشت در جامعه پیاده شود.
در جامعه ای که شایسته سالاری بر آن حاکم باشد، مهندسی انتخابات جایگاهی ندارد ؛اما در استانهای کمتر توسعه یافته و مناطق محروم، مهندسی انتخابات با توجه به وضعیت زندگی مردم شدت بیشتری دارد است .