تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، از جمله معضلات اساسی مدیریتی در کهگیلویه و بویراحمد، عدم احصاء مشکلات دستگاه و نداشتن برنامه برای حل مشکلات است به گونهای که میبینیم به دلیل عدم توجه به این مهم با تغییر دولتها و تغییر مدیران در استان چندان تغییری در حل مشکلات جامعه هدف مشاهده نمیشود.
چندروز پیش استاندار کهگیلویه و بویراحمد، سفری به یکی از محرومترین نقاط استان در شهرستان بهمئی داشت که این بازدید همزمان شد با عقرب گزیدگی یک کودک که منجر به فوت وی شد. هنگام عبور استاندار از این منطقه، وی پای درد دل مردم نشست که به شدت از نبود امکانات پزشکی و درمانی گلایهمند بودند و استاندار هم در لحظه مشکل را از طریق رئیس دانشگاه علوم پزشکی پیگیری کرد.
آنچه که در کلیپ زیر میبینید نتیجه پیگیری استاندار است که متاسفانه این کلیپ اوج نداشتن برنامه برای حل یک مشکل از طرف مدیر مربوطه را نشان میدهد.
تلخی ماجرا جایی است که استاندار به صورت فوری ارائه یک راه حل را مطرح میکند در حالی که مشخص است رئیس دانشگاه علوم پزشکی به چنین مشکلی و حل آن چندان توجهی نداشته است.
مردم از نبود پزشک مقیم در منطقه محروم رود تلخ بهمئی به صورت کلی گلایهمند هستند و به صورت موردی عدم استقرار پزشک را دلیل فوت این کودک میدانند و این موضوع را به استاندار منتقل کردند و رئیس دانشگاه هم به استاندار اعلام میکند که متاسفانه پزشکان حاضر به حضور در این مناطق نمیشوند و استاندار هم اینگونه پاسخ دادن را نمیپذیرد و خواستار داشتن برنامه برای حل مشکل میشود.
نکته مهم سخنان رئیس دانشگاه علوم پزشکی مبنی بر عدم استقبال پزشکان برای خدمت در این منطقه محروم است و مهمتر اینکه استاندار از وی میخواهد که راهکار ارائه دهد از جمله استفاده از گزینه اجبار برای پزشکان و یا ارائه بستههای تشویقی که در هر دو صورت هم اجبار و هم تشویق نیازمند برنامه ریزی منظم و دقیق از طرف دانشگاه علوم پزشکی است. به عنوان مثال در بحث تشویقی میتوان در خصوص ارتقا پزشکان و ادامه تحصیلات در رشتههای تخصصی امتیازاتی در نظر گرفته شود و یا در بحث اجبار، ایجاد سهمیه اختصاصی در پذیرش، دانشگاه را در رشته پزشکی مد نظر داشت که پس از فارغ تحصیلی پزشک ملزم به خدمت در منطقه اختصاصی باشد.
این راهکارها چند مورد بدون کار کارشناسی است و حتما نظر کارشناسان حوزه بهداشت و درمان باید برای چنین مشکلات مهمی مد نظر باشد، اما شیوه برخورد و ضریب اهمیت آن در برنامههای دانشگاه علوم پزشکی از گذشته تا حال نشان میدهد که هیچ مدیری برنامه مدونی برای رفع این مشکل یعنی نبود پزشک در مناطق محروم نداشته است و این یعنی همه مدیران دانشگاه تلاش میکنند با پاک کردن صورت مسئله و دادن توضیحاتی مانند آنچه که در مورد مرگ یک کودک در منطقه رود تلخ، ارائه شد، از کنار این مشکل بگذرند.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی باید بداند نه مردم و نه رسانهها چنین توضیحاتی را در خصوص وجود چنین مشکلاتی اصلا نمیپذیرند بلکه منتظر اقدام عملی و اختصاصی دانشگاه برای حل مشکل عدم حضور پزشک در مراکز وابسته به دانشگاه در مناطق محروم هستند.
شکی نیست که دانشگاه علوم پزشکی تنها از عهده حل این مشکل بر نمیآید، اما باید کارشناسان این دانشگاه برنامه خود را تدوین و به وزارت بهداشت ارائه دهند و از طرف دیگر از ظرفیت نمایندگان و استاندار برای تحقق راهکارهای خود استفاده کنند به عنوان مثال تخصیص سهمیه اختصاصی کنکور در رشته پزشکی نیازمند پیگیریهای منظم و حساب شده در سطح ملی است که اگر طرح ارائه شده دانشگاه، ظرفیتها و همچنین پتانسیلهای قانونی را داشته باشد، قابلیت حل مشکل چنین مناطقی در کل کشور را خواهد داشت.
به هر جهت رسانهها این مشکل را به صورت ویژه مورد توجه قرار میدهند و منتظر ارائه پیشنهادات و طرحهای تدوین و ارائه شده به وزارت بهداشت هستند. ضمن اینکه خود رئیس دانشگاه هم باید متوجه باشد که تغییر و تحول مدیریتی برای استفاده از ظرفیتها و خلاقیتهای جدید است وگرنه این تغییرات مدیریتی هیچ سودی برای دستگاه مورد نظر و جامعه هدف ندارد.
و اما نکته آخر اینکه مدیران دستگاههای مختلف باید آنچنان در حوزه کاری خود مسلط و پیگیر باشند که نیاز نباشد استاندار در منطقهای محروم با چنین بی برنامگیهای دستگاهها و عصبانیت مردم مواجه شود و نهایتا هم همه این سهل انگاریها به پای نظام و به تبلیغ ناکارامدی ختم شود!