یادداشت از امیر کمالی زارع
به گواه تاریخ در
عهد باستان و در دوران حکومت سلسله هخامنشی، اشکانی و ساسانی منطقه کرج از تمدن پیشرفتهای
برخوردار بوده و دارای پیشینهای دیرین و قابل توجه است.
حمدالله مستوفی در کتاب نزهته القلوب از کرج به عنوان جزیی از ولایت عجم از ولایات
طالقان یاد کرده و به روایتی دیگر از دهات تاریخی ری بوده که در اوایل قرن پنجم هجری،
مرکزیت و آبادانی مهمی داشته است.
مقارن با جنگ دوم جهانی کرج به عنوان دهکدهای سرسبز و تماشایی در 35 کیلومتری شمال
غرب تهران با 3000 نفر جمعیت پذیرای اوقات فراغت مردم دیار دیگر بود تا این که با مهاجرت
مهاجران اولیه از سرزمینهای شمالی سپیده دم شهرنشینی در آن طلوع کرد.
در نخستین تقسیمات کشوری تابع استان مرکزی و در سال 1357 در شمار شهرستانهای استان تهران قرار گرفت و سرانجام در سال 1368 مساحت 5830 کیلومتر مربعی آن بین 3 شهرستان جدید به نامهای کرج، شهریار و ساوجبلاغ تقسیم شد.
اینک استان البرز
با مرکزیت شهر کرج به عنوان یکی از پرجمعیت ترین استانهای کشور شناخته شده و به دلایل
مختلفی چون خوش آب و هوا بودن منطقه، دسترسی به راههای ارتباطی و تردد آسان، نزدیکی
به پایتخت و به واسطه آن امکان برخورداری از خدمات رفاهی و فرهنگی شهر تهران بیشترین
جاذبه را نسبت به سایر مناطق داراست.
به طوری که رشد سالیانه جمعیت آن در حال حاضر به بیش از 3 درصد رسیده و براساس آخرین
اطلاعات مربوط به تقسیمات کشوری ، تراکم آن در حدود 550 نفر در کیلومتر مربع محاسبه
شده است.
بدیهی است که شناخت علمی و تخصصی کرج اعم از تاریخ گذشته و معاصر و توانمندی ها و استعدادهای بالقوه اقلیمی و یافتن علل تغییرات سریع چهره منطقه به خصوص در چهار دهه اخیر بستری را فراهم می سازد تا با ارائه راهکارهای مناسب و تصمیم گیری دقیق و مورد نیاز ، برنامه های آتی آن با آنچه تا امروز مرسوم بوده است تفاوت داشته و در سطح کلان بررسی شود تا راه برای اعتلای سطح علمی ، فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی منطقه هموار گردد.