پریماه برزگر از
استعدادهای کشورمان در رشته شمشیربازی است و با وجود آنکه در این رشته تاکنون ایران
موفقیت مهمی کسبی نکرده، وی با سن اندک خود، مدال نقره رقابت های آسیایی را به
افتخارات کشورمان اضافه کرده است.
سومی کاپ اروپا در کشور گرجستان، سومی قهرمانی آسیا در کویت و مدال نقره قهرمانی آسیا در فیلیپین از جمله
افتخارات برزگر است.
اگر چه این ورزشکار جوان، افتخارات بسیاری برای کشورمان کسب کرده و آینده درخشانی
دارد، اما نسبت به رفتار مسئولان البرزی سخت گلایه مند است.
پریماه برزگر در گفتگو با رسانه ها، بخشی از گلایه ها و اعتراض های خود را مطرح
کرده و بخش هایی از آن را با هم می خوانیم:
با وجود جنس‌های بی کیفیت چینی هزینه‌ها مقداری پایین آمده و این موضوع در شمشیربازی هم وجود دارد. اگر از جنس خوب بخواهید امکانات شمشیربازی را تهیه کنید هزینه‌ها میلیونی می‌شود اما اگر بخواهید از جنس چینی استفاده کنید این رقم بسیار کمتر می شود. شمشیر خوب قیمتی معادل چهارصد هزار تومان دارد که قیمت چینی آن در حدود دویست هزار تومان است.
هیچ حمایتی از سوی مسئولان ورزش استان و هیات شمشیربازی وجود ندارد و بارها به این فکر افتاده ام که پیشنهاد استان های دیگر را قبول کنم. اعتقاد دارم روند رو به رشد کوچ ورزشکاران و قهرمان استان البرز به استان های دیگر کاملا طبیعی است چرا که در شهرشان هیچ گونه حمایتی نمی شوند. وقتی مدال نقره آسیا را کسب کردم هیچ مسئولی تبریک نگفت و رییس هیات نیز چند روز بعد متوجه شد پریماه برزگر در تیم اعزامی بوده و مدال به دست آورده است.
بارها برای اعزام هزینه ای در نظر نمی‌گیرند و مجبور می شویم یا با مترو برویم و یا با آژانس. متاسفانه لباس مناسب نیز نمی‌دهند و پول خرید آب آشامیدنی را هم خودمان پرداخت می کنیم ، در این سال‌ها فقط جمله "پول نداریم" را از مسئولان شنیده‌ایم.
واقعا اگر حمایت های پدرم علی برزگر و مادرم پریسا بهرام علیان نبود معلوم نبود در این رشته باقی می‌ماندم یا نه . بارها به فکر رها کردن شمشیربازی افتادم؛ چرا که برای مسئولان استان برد و باخت فرقی ندارد.
